锦瑟

锦瑟原文：

闻昔宁馨儿，如马千里驰。或秀如芝兰，或如饤坐梨。居易生七月，已能指无之。又比令狐楚，五岁善属辞。是皆非偶尔，阴有造物司。吾党正气旺，杨泣墨子悲。谁知世变极，所见及所期。卓哉子张子，不问今何时。种德以种子，愈出而愈奇。元方既及冠，可宝已不赀。经史日研精，甚于渴与饥。百发当百中，善射如由基。亦曰厚自积，王魏不仕隋。再索又得儿，照室光陆离。今朝岁一周，岐嶷傲娥羲。丛珍试初步，动觉应矩规。粲粲文在手，炯炯白在眉。但喜家传昌，浮机岂终危。宙宇一开泰，扶植须人为。在外寄藩屏，在朝资栋仪。虽当保抱中，方来事可龟。风埃自澒洞，庭阶且燕熙。眼底双凤雏，笑唾燕雀卑。而况表独立，硬脊非韦脂。观志既有人，一脉如抽丝。作室必肯堂，何患不塈茨。此事真庆事，他事非所怡。我老拙已固，无能说项斯。来诗走风樯，难用蠡管窥。趁笔聊示耳，深愧无精思。
识破无人无我，何须求拂求仙。随时随处总安禅。一切幻尘不染。选甚山居野处，何妨闹市门前。执中守正固三田。久久神珠出现。
雪后园林影若何，乾坤充塞总元和。形模做出有如此，心性得来原甚么。五岭于人增眼力，八窗是我老寒窝。主人不觉清贫苦，只有便宜风月多。
京国驱驰十丈埃，野心常忆远公台。烟销竹外茶初熟，月满庭前鹤未回。半榻白云垂纸帐，一帘香雪落岩梅。重逢遥在秋深处，篱菊须留霜后开。
读君千里书，上有加餐饭。为君起坐明月前，两耳清霜响枯蔓。窗间闪烁灯夜红，水龙朝西云暮东。十载同心歌伐木，如今愁鬓信飞蓬。忆歌君诗对君酒，慷慨当筵几开口。次公不独带醒狂，正平本自轻豪右。南山当户乍卷帘，北极关心共昂首。心知万物固不齐，凤凰高飞宁顾鸡。群葩落尽老松出，乐国忽有饥儿啼。人生何苦必得意，有时霄汉等涂泥。但愿丹心不负青天与白日，青灯黄卷相对生虹霓。龙泉夜蹴祖生舞，黄鹤朝追崔颢题。竖儒报国乃如此，钟鼎旂常岂吾事。素心未惬忧孔多，薄分如蜗命如蚁。青山抱病守荒庐，寥落邺侯三万书。虚名已负故台价，广陌谁誇驷马车。奉君之书溅吾泪，愧无篇章报琼佩。竹笛中郎应未忘，小冠子夏真狼狈。哀歌一声动明月，的的寒星耿华发。林幽幽兮风发发，水层冰兮草寒色。车轮催兮马蹄脱，安得往兮附鸿鹄。为君强赋长歌行，莫讶吾歌多苦声。
平泉竹石堕荒芜，金谷池台莽废墟。今古茫茫竟谁屋，乾坤呐呐有吾庐。溪山围座醉留客，灯火隔林闻读书。此乐输君先一著，故园吾已赋归与。
天历二载春客燕，河清海晏消戈鋋。上林四月风日妍，乘舆思乐游龙船。凤辇并驾花云軿，骑麟翳凤骖群仙。鸾旂属车相后先，牙樯锦缆相蝉联。万马杂遝蒙锦鞯，千官扈从控紫弦。和风不动舟徐牵，琼童玉女歌采莲。黄门传宣奏钧天，龙伯国人夜不眠。金支翠旆千花钿，光怪出没明遥川。红云翠雾覆锦筵，青鸟飞去当帝前。珍羞玉食罗纷骈，驼峰骆乳繁馨鲜。御炉紫烟浮龙涎，金瓯璚液凝醴泉。才人歌舞争取怜，南金蜀锦轻弃捐。龙颜一笑春八埏，臣子拜舞呼万年。呜呼！吾皇圣智轶汉宣，但恨子虚之赋，无一能为君王传。

锦瑟拼音解读：

wén xī níng xīn ér ，rú mǎ qiān lǐ chí 。huò xiù rú zhī lán ，huò rú dìng zuò lí 。jū yì shēng qī yuè ，yǐ néng zhǐ wú zhī 。yòu bǐ lìng hú chǔ ，wǔ suì shàn shǔ cí 。shì jiē fēi ǒu ěr ，yīn yǒu zào wù sī 。wú dǎng zhèng qì wàng ，yáng qì mò zǐ bēi 。shuí zhī shì biàn jí ，suǒ jiàn jí suǒ qī 。zhuó zāi zǐ zhāng zǐ ，bú wèn jīn hé shí 。zhǒng dé yǐ zhǒng zǐ ，yù chū ér yù qí 。yuán fāng jì jí guàn ，kě bǎo yǐ bú zī 。jīng shǐ rì yán jīng ，shèn yú kě yǔ jī 。bǎi fā dāng bǎi zhōng ，shàn shè rú yóu jī 。yì yuē hòu zì jī ，wáng wèi bú shì suí 。zài suǒ yòu dé ér ，zhào shì guāng lù lí 。jīn cháo suì yī zhōu ，qí yí ào é xī 。cóng zhēn shì chū bù ，dòng jiào yīng jǔ guī 。càn càn wén zài shǒu ，jiǒng jiǒng bái zài méi 。dàn xǐ jiā chuán chāng ，fú jī qǐ zhōng wēi 。zhòu yǔ yī kāi tài ，fú zhí xū rén wéi 。zài wài jì fān píng ，zài cháo zī dòng yí 。suī dāng bǎo bào zhōng ，fāng lái shì kě guī 。fēng āi zì hòng dòng ，tíng jiē qiě yàn xī 。yǎn dǐ shuāng fèng chú ，xiào tuò yàn què bēi 。ér kuàng biǎo dú lì ，yìng jǐ fēi wéi zhī 。guān zhì jì yǒu rén ，yī mò rú chōu sī 。zuò shì bì kěn táng ，hé huàn bú xì cí 。cǐ shì zhēn qìng shì ，tā shì fēi suǒ yí 。wǒ lǎo zhuō yǐ gù ，wú néng shuō xiàng sī 。lái shī zǒu fēng qiáng ，nán yòng lí guǎn kuī 。chèn bǐ liáo shì ěr ，shēn kuì wú jīng sī 。
shí pò wú rén wú wǒ ，hé xū qiú fú qiú xiān 。suí shí suí chù zǒng ān chán 。yī qiē huàn chén bú rǎn 。xuǎn shèn shān jū yě chù ，hé fáng nào shì mén qián 。zhí zhōng shǒu zhèng gù sān tián 。jiǔ jiǔ shén zhū chū xiàn 。
xuě hòu yuán lín yǐng ruò hé ，qián kūn chōng sāi zǒng yuán hé 。xíng mó zuò chū yǒu rú cǐ ，xīn xìng dé lái yuán shèn me 。wǔ lǐng yú rén zēng yǎn lì ，bā chuāng shì wǒ lǎo hán wō 。zhǔ rén bú jiào qīng pín kǔ ，zhī yǒu biàn yí fēng yuè duō 。
jīng guó qū chí shí zhàng āi ，yě xīn cháng yì yuǎn gōng tái 。yān xiāo zhú wài chá chū shú ，yuè mǎn tíng qián hè wèi huí 。bàn tà bái yún chuí zhǐ zhàng ，yī lián xiāng xuě luò yán méi 。zhòng féng yáo zài qiū shēn chù ，lí jú xū liú shuāng hòu kāi 。
dú jun1 qiān lǐ shū ，shàng yǒu jiā cān fàn 。wéi jun1 qǐ zuò míng yuè qián ，liǎng ěr qīng shuāng xiǎng kū màn 。chuāng jiān shǎn shuò dēng yè hóng ，shuǐ lóng cháo xī yún mù dōng 。shí zǎi tóng xīn gē fá mù ，rú jīn chóu bìn xìn fēi péng 。yì gē jun1 shī duì jun1 jiǔ ，kāng kǎi dāng yàn jǐ kāi kǒu 。cì gōng bú dú dài xǐng kuáng ，zhèng píng běn zì qīng háo yòu 。nán shān dāng hù zhà juàn lián ，běi jí guān xīn gòng áng shǒu 。xīn zhī wàn wù gù bú qí ，fèng huáng gāo fēi níng gù jī 。qún pā luò jìn lǎo sōng chū ，lè guó hū yǒu jī ér tí 。rén shēng hé kǔ bì dé yì ，yǒu shí xiāo hàn děng tú ní 。dàn yuàn dān xīn bú fù qīng tiān yǔ bái rì ，qīng dēng huáng juàn xiàng duì shēng hóng ní 。lóng quán yè cù zǔ shēng wǔ ，huáng hè cháo zhuī cuī hào tí 。shù rú bào guó nǎi rú cǐ ，zhōng dǐng qí cháng qǐ wú shì 。sù xīn wèi qiè yōu kǒng duō ，báo fèn rú wō mìng rú yǐ 。qīng shān bào bìng shǒu huāng lú ，liáo luò yè hóu sān wàn shū 。xū míng yǐ fù gù tái jià ，guǎng mò shuí kuā sì mǎ chē 。fèng jun1 zhī shū jiàn wú lèi ，kuì wú piān zhāng bào qióng pèi 。zhú dí zhōng láng yīng wèi wàng ，xiǎo guàn zǐ xià zhēn láng bèi 。āi gē yī shēng dòng míng yuè ，de de hán xīng gěng huá fā 。lín yōu yōu xī fēng fā fā ，shuǐ céng bīng xī cǎo hán sè 。chē lún cuī xī mǎ tí tuō ，ān dé wǎng xī fù hóng hú 。wéi jun1 qiáng fù zhǎng gē háng ，mò yà wú gē duō kǔ shēng 。
píng quán zhú shí duò huāng wú ，jīn gǔ chí tái mǎng fèi xū 。jīn gǔ máng máng jìng shuí wū ，qián kūn nà nà yǒu wú lú 。xī shān wéi zuò zuì liú kè ，dēng huǒ gé lín wén dú shū 。cǐ lè shū jun1 xiān yī zhe ，gù yuán wú yǐ fù guī yǔ 。
tiān lì èr zǎi chūn kè yàn ，hé qīng hǎi yàn xiāo gē chán 。shàng lín sì yuè fēng rì yán ，chéng yú sī lè yóu lóng chuán 。fèng niǎn bìng jià huā yún pēng ，qí lín yì fèng cān qún xiān 。luán qí shǔ chē xiàng hòu xiān ，yá qiáng jǐn lǎn xiàng chán lián 。wàn mǎ zá tà méng jǐn jiān ，qiān guān hù cóng kòng zǐ xián 。hé fēng bú dòng zhōu xú qiān ，qióng tóng yù nǚ gē cǎi lián 。huáng mén chuán xuān zòu jun1 tiān ，lóng bó guó rén yè bú mián 。jīn zhī cuì pèi qiān huā diàn ，guāng guài chū méi míng yáo chuān 。hóng yún cuì wù fù jǐn yàn ，qīng niǎo fēi qù dāng dì qián 。zhēn xiū yù shí luó fēn pián ，tuó fēng luò rǔ fán xīn xiān 。yù lú zǐ yān fú lóng xián ，jīn ōu jué yè níng lǐ quán 。cái rén gē wǔ zhēng qǔ lián ，nán jīn shǔ jǐn qīng qì juān 。lóng yán yī xiào chūn bā shān ，chén zǐ bài wǔ hū wàn nián 。wū hū ！wú huáng shèng zhì yì hàn xuān ，dàn hèn zǐ xū zhī fù ，wú yī néng wéi jun1 wáng chuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

③啼鸟：鸟的啼叫声。
②乍窥门户：宋人称妓院为门户人家，此有倚门卖笑之意。浅约宫黄：又称约黄，古代妇女涂黄色脂粉于额上作妆饰，故称额黄。宫中所用者为最上，故称宫黄。约，指涂抹时约束使之像月之意。故浅约宫黄即轻涂宫黄，细细按抹之意。

锦瑟相关赏析

作者承“吴王花草”而下，进一步感慨兴亡。西施以美色诱惑吴王，最终导致吴国灭亡。而今这冷清的月夜里，凄厉的乌啼还在诉说着荒淫误国之恨。这种凄凉的意境更深化了“可人怜处”的兴亡之感。
“臣闻贤明之君，功立而不废，故著于《春秋》，蚤知之士，名成而不毁，故称于后世。若先王之报怨雪耻，夷万乘之强国，收八百岁之蓄积，及至弃群臣之日，遗令诏后嗣之馀义，执政任事之臣，所以能循法令，顺庶孽者，施及萌隶，皆可以教于后世。”
有个姓南郭的人听说齐宣王喜欢听合奏，觉得有机可乘，是个赚钱的好机会，就跑到齐宣王那里去，吹嘘自己说：“大王啊，听过我吹竽的人没有不被感动的，就是鸟兽听了也会翩翩起舞，花草听了也会合着节拍摆动，我愿把我的绝技献给大王。”齐宣王听得高兴，很爽快地收下了他，把他也编进那支300人的吹竽队中。

作者介绍

陈郁 陈郁（1184-1275）字仲文，号藏一。江西临川人。陈世崇之父。并称“临川二陈”。南宋著名诗人。文学优异。卒于德佑元年，年九十二。事迹约略见于其子世崇所撰《随隐漫录》。工诗词。他的词婉转隐喻，但情调高亢，宣扬爱国思想，系南宋词坛辛派词人。著有《藏一话腴》4卷，收入《四库全书》子部杂家类。《全宋词》辑其词四首。事见清同治《崇仁县志》卷八。