锦瑟

锦瑟原文：

百战清胡塞，廿年归汉关。乞身辞北阙，赐第傍南山。铁券勋名远，金丹日月闲。还闻奉朝请，剑履近龙颜。
莲华不朽寺，雕刻满山根。石汗知天雨，金泥落圣言。思量施金客，千古独消魂。
谢公文章馀，幽事课伐岭。清诗如玄酒，胡乃淡而永。得无西堂梦，春草句弥胜。但使田野传，何须论铭鼎。
亲知贵浃密，屡此良宴会。堂陛自崇广，促席归卧内。说诗盛使气，屈折高李辈。更端辄笑谑，知节已沾醉。玲珑檐花乱，萧屑风竹碎。政使韩伯休，移床夜相对。
九月一日，愈再拜：受牒之明日，在使院中，有小吏持院中故事节目十馀事来示愈。其中不可者，有自九月至明年二月之终，皆晨入夜归，非有疾病事故，辄不许出。当时以初受命，不敢言，古人有言曰：人各有能有不能。若此者，非愈之所能也。抑而行之，必发狂疾，上无以承事于公，忘其将所以报德者；下无以自立，丧失其所以为心。夫如是，则安得而不言？　　凡执事之择于愈者，非为其能晨入夜归也，必将有以取之。苟有以取之，虽不晨入而夜归，其所取者犹在也。下之事上，不一其事；上之使下，不一其事。量力而仕之，度才而处之，其所不能，不强使为，是故为下者不获罪于上，为上者不得怨于下矣。孟子有云：今之诸侯无大相过者，以其皆“好臣其所教，而不好臣其所受教”，今之时，与孟子之时又加远矣，皆好其闻命而奔走者，不好其直己而行道者。闻命而奔走者，好利者也；直己而行道者，好义者也。未有好利而爱其君者，未有好义而忘其君者。今之王公大人，惟执事可以闻此言，惟愈于执事也可以此言进。愈蒙幸于执事，其所从旧矣。若宽假之，使不失其性，加待之，使足以为名，寅而入，尽辰而退；申而入，终酉而退，率以为常，亦不废事。天下之人闻执事之于愈如是也，必皆曰：执事之好士也如此，执事之待士以礼如此，执事之使人不枉其性而能有容如此，执事之欲成人之名如此，执事之厚于故旧如此。又将曰：韩愈之识其所依归也如此，韩愈之不谄屈于富贵之人如此，韩愈之贤能使其主待之以礼如此，则死于执事之门无悔也。若使随行而入，逐队而趋，言不敢尽其诚，道有所屈于己；天下之人闻执事之于愈如此，皆曰：执事之用韩愈，哀其穷，收之而已耳；韩愈之事执事，不以道，利之而已耳。苟如是，虽日受千金之赐，一歳九迁其官，感恩则有之矣，将以称于天下曰知己知己则未也。　　伏惟哀其所不足，矜其愚，不录其罪，察其辞而垂仁采纳焉。愈恐惧再拜。
两条红粉泪，多少香闺意。强攀桃李枝，敛愁眉¤陌上莺啼蝶舞，柳花飞。柳花飞，愿得郎心，忆家还早归。自从南浦别，愁见丁香结。近来情转深，忆鸳衾¤几度将书托烟雁，泪盈襟。泪盈襟，礼月求天，愿君知我心。
家家望月此宵晴，独步瑶阶接凤城。天上楼台元异色，风前弦管半离情。且教华烛辞中禁，莫遣微云秽太清。看到关山肠断处，年来狐塞未休兵。
何山无白云，游子心独苦。千里万里间，见云思见母。白云有聚散，儿心无已时。北风何栗烈，吹裂身上衣。母居泽山阳，倚门怀远道。何以报区区，春晖寸心草。

锦瑟拼音解读：

bǎi zhàn qīng hú sāi ，niàn nián guī hàn guān 。qǐ shēn cí běi què ，cì dì bàng nán shān 。tiě quàn xūn míng yuǎn ，jīn dān rì yuè xián 。hái wén fèng cháo qǐng ，jiàn lǚ jìn lóng yán 。
lián huá bú xiǔ sì ，diāo kè mǎn shān gēn 。shí hàn zhī tiān yǔ ，jīn ní luò shèng yán 。sī liàng shī jīn kè ，qiān gǔ dú xiāo hún 。
xiè gōng wén zhāng yú ，yōu shì kè fá lǐng 。qīng shī rú xuán jiǔ ，hú nǎi dàn ér yǒng 。dé wú xī táng mèng ，chūn cǎo jù mí shèng 。dàn shǐ tián yě chuán ，hé xū lùn míng dǐng 。
qīn zhī guì jiā mì ，lǚ cǐ liáng yàn huì 。táng bì zì chóng guǎng ，cù xí guī wò nèi 。shuō shī shèng shǐ qì ，qū shé gāo lǐ bèi 。gèng duān zhé xiào xuè ，zhī jiē yǐ zhān zuì 。líng lóng yán huā luàn ，xiāo xiè fēng zhú suì 。zhèng shǐ hán bó xiū ，yí chuáng yè xiàng duì 。
jiǔ yuè yī rì ，yù zài bài ：shòu dié zhī míng rì ，zài shǐ yuàn zhōng ，yǒu xiǎo lì chí yuàn zhōng gù shì jiē mù shí yú shì lái shì yù 。qí zhōng bú kě zhě ，yǒu zì jiǔ yuè zhì míng nián èr yuè zhī zhōng ，jiē chén rù yè guī ，fēi yǒu jí bìng shì gù ，zhé bú xǔ chū 。dāng shí yǐ chū shòu mìng ，bú gǎn yán ，gǔ rén yǒu yán yuē ：rén gè yǒu néng yǒu bú néng 。ruò cǐ zhě ，fēi yù zhī suǒ néng yě 。yì ér háng zhī ，bì fā kuáng jí ，shàng wú yǐ chéng shì yú gōng ，wàng qí jiāng suǒ yǐ bào dé zhě ；xià wú yǐ zì lì ，sàng shī qí suǒ yǐ wéi xīn 。fū rú shì ，zé ān dé ér bú yán ？　　fán zhí shì zhī zé yú yù zhě ，fēi wéi qí néng chén rù yè guī yě ，bì jiāng yǒu yǐ qǔ zhī 。gǒu yǒu yǐ qǔ zhī ，suī bú chén rù ér yè guī ，qí suǒ qǔ zhě yóu zài yě 。xià zhī shì shàng ，bú yī qí shì ；shàng zhī shǐ xià ，bú yī qí shì 。liàng lì ér shì zhī ，dù cái ér chù zhī ，qí suǒ bú néng ，bú qiáng shǐ wéi ，shì gù wéi xià zhě bú huò zuì yú shàng ，wéi shàng zhě bú dé yuàn yú xià yǐ 。mèng zǐ yǒu yún ：jīn zhī zhū hóu wú dà xiàng guò zhě ，yǐ qí jiē “hǎo chén qí suǒ jiāo ，ér bú hǎo chén qí suǒ shòu jiāo ”，jīn zhī shí ，yǔ mèng zǐ zhī shí yòu jiā yuǎn yǐ ，jiē hǎo qí wén mìng ér bēn zǒu zhě ，bú hǎo qí zhí jǐ ér háng dào zhě 。wén mìng ér bēn zǒu zhě ，hǎo lì zhě yě ；zhí jǐ ér háng dào zhě ，hǎo yì zhě yě 。wèi yǒu hǎo lì ér ài qí jun1 zhě ，wèi yǒu hǎo yì ér wàng qí jun1 zhě 。jīn zhī wáng gōng dà rén ，wéi zhí shì kě yǐ wén cǐ yán ，wéi yù yú zhí shì yě kě yǐ cǐ yán jìn 。yù méng xìng yú zhí shì ，qí suǒ cóng jiù yǐ 。ruò kuān jiǎ zhī ，shǐ bú shī qí xìng ，jiā dài zhī ，shǐ zú yǐ wéi míng ，yín ér rù ，jìn chén ér tuì ；shēn ér rù ，zhōng yǒu ér tuì ，lǜ yǐ wéi cháng ，yì bú fèi shì 。tiān xià zhī rén wén zhí shì zhī yú yù rú shì yě ，bì jiē yuē ：zhí shì zhī hǎo shì yě rú cǐ ，zhí shì zhī dài shì yǐ lǐ rú cǐ ，zhí shì zhī shǐ rén bú wǎng qí xìng ér néng yǒu róng rú cǐ ，zhí shì zhī yù chéng rén zhī míng rú cǐ ，zhí shì zhī hòu yú gù jiù rú cǐ 。yòu jiāng yuē ：hán yù zhī shí qí suǒ yī guī yě rú cǐ ，hán yù zhī bú chǎn qū yú fù guì zhī rén rú cǐ ，hán yù zhī xián néng shǐ qí zhǔ dài zhī yǐ lǐ rú cǐ ，zé sǐ yú zhí shì zhī mén wú huǐ yě 。ruò shǐ suí háng ér rù ，zhú duì ér qū ，yán bú gǎn jìn qí chéng ，dào yǒu suǒ qū yú jǐ ；tiān xià zhī rén wén zhí shì zhī yú yù rú cǐ ，jiē yuē ：zhí shì zhī yòng hán yù ，āi qí qióng ，shōu zhī ér yǐ ěr ；hán yù zhī shì zhí shì ，bú yǐ dào ，lì zhī ér yǐ ěr 。gǒu rú shì ，suī rì shòu qiān jīn zhī cì ，yī suì jiǔ qiān qí guān ，gǎn ēn zé yǒu zhī yǐ ，jiāng yǐ chēng yú tiān xià yuē zhī jǐ zhī jǐ zé wèi yě 。　　fú wéi āi qí suǒ bú zú ，jīn qí yú ，bú lù qí zuì ，chá qí cí ér chuí rén cǎi nà yān 。yù kǒng jù zài bài 。
liǎng tiáo hóng fěn lèi ，duō shǎo xiāng guī yì 。qiáng pān táo lǐ zhī ，liǎn chóu méi ¤mò shàng yīng tí dié wǔ ，liǔ huā fēi 。liǔ huā fēi ，yuàn dé láng xīn ，yì jiā hái zǎo guī 。zì cóng nán pǔ bié ，chóu jiàn dīng xiāng jié 。jìn lái qíng zhuǎn shēn ，yì yuān qīn ¤jǐ dù jiāng shū tuō yān yàn ，lèi yíng jīn 。lèi yíng jīn ，lǐ yuè qiú tiān ，yuàn jun1 zhī wǒ xīn 。
jiā jiā wàng yuè cǐ xiāo qíng ，dú bù yáo jiē jiē fèng chéng 。tiān shàng lóu tái yuán yì sè ，fēng qián xián guǎn bàn lí qíng 。qiě jiāo huá zhú cí zhōng jìn ，mò qiǎn wēi yún huì tài qīng 。kàn dào guān shān cháng duàn chù ，nián lái hú sāi wèi xiū bīng 。
hé shān wú bái yún ，yóu zǐ xīn dú kǔ 。qiān lǐ wàn lǐ jiān ，jiàn yún sī jiàn mǔ 。bái yún yǒu jù sàn ，ér xīn wú yǐ shí 。běi fēng hé lì liè ，chuī liè shēn shàng yī 。mǔ jū zé shān yáng ，yǐ mén huái yuǎn dào 。hé yǐ bào qū qū ，chūn huī cùn xīn cǎo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

②渌水：清澈的水。薄：靠近。
③颦：皱眉。啼痕：泪痕。

锦瑟相关赏析

第一首诗描写作者坐隐手谈之乐，第二首表现与友人对弈之趣，这组诗是作者以下棋为题材描摹下围棋时心无旁骛、全力争胜的忘我状态。组诗对于下棋刻画入微并形中见神，富有寄托，寓言外之意，发人深思极费匠心。

徒把金戈挽落晖，南冠无奈北风吹。子房本为韩仇出，诸葛宁知汉祚移。云暗鼎湖龙去远，月明华表鹤归迟。不须更上新亭望，大不如前洒泪时。

作者介绍

叶衡 叶衡（1114—1175），字梦锡，金华城区人。宋高宗绍兴十八年（1148年）进士，时年二十七，调福州宁德簿，摄尉，知于潜县，擢知常州。入为太府少卿，迁户部幸郎。下母，起复除枢密都承旨。孝宗乾道二年（1166年）为淮西江东总领。历知荆南、成都。乾道九年知建康府。淳熙元年（1174年），召为户部尚书，累迁右丞相兼枢密使。又次年，为汤邦彦所谮，罢，郴州安置。十年卒，年六十二。《宋史》卷三八四有传。