竹石

竹石原文：

一门父子全忠孝，祗今独数庐陵赵。乔木千章湖水滨，诸峰罗立三山峤。前年昭代急贤良，五色联翩凤凰诏。赵侯静者嗜烟霞，说著功名辄头掉。公车星火促严程，江海茫茫玉京窎。奇材固合充栋梁，至宝终须贡廊庙。乘涛直下五千里，阊阖云晴见初召。圣主从容赐颜色，善道咨诹洞微妙。外将大任托藩垣，内拟超迁列枢要。赵侯稽首再陈乞，昧死金铺致辞峭。一官泮奂得所欲，模范裁成志思劭。三春教铎振儒林，文声奕奕开光耀。二郎万里奉晨昏，归日叮咛往来绍。弟行既复兄何如，呼奴便秣追风骠。楚雨千秋湘水祠，秦云万古咸阳徼。酆镐西风拂鬓寒，峨岷夜月悬心悄。关山愁见落花飞，客枕哀闻断猿叫。不图采玉昆崙顶，岂若寻源武陵窍。猗嗟赵侯万事足，如此贤郎诚克肖。马融帐下老莱衣，白首能无极欢笑。送君不尽忆君情，瑶琴切切孤鸾调。新诗锦轴遍须题，别酒离筵莫停釂。飘飘鸿鹄起天隅，六合清风荡烦歊。
轻澜还故浔，坠轸无遗音。好在池边竹，犹存虚直心。往复二十年，每见唯清吟。觉性既自如，世味随浮沈。琅琅白云姿，怅望空山岑。岂不悟至理，悲来难可任。
执热倦烦局，驾言起宵分。随川踏晓月，度岭披朝云。攀缘白石梯，拂拭苍藓纹。喷薄惊快觌，琮琤喜先闻。奇哉此精庐，眇然隔尘氛。诸公肯同来，定非俗子群。永日坐清樾，短章策奇勋。慨然念畴昔，联裾已荒坟。中路忘磬折，寸心谩丝棼。惟应泉石愿，三生有馀薰。兹游获重寻，十载心氤氲。他年访旧躅，山灵莫移文。
寒风转平林，密雪吹重裘。游子当北征，朝曦趣行辀。人生会有别，一诀宁复愁。念君最少孤，束发勤清脩。寿母岂不力，白发今满头。功名唾手事，岁月逝欲流。长安小车儿，哆口笑土牛。君才岂不高，逸气横九州。弊帚已千金，白璧价未酬。愿言慎行李，去去君勿留。
又是江乡一度秋，依然霁色满江楼。缑仙几约吹笙会，汉使真成衣锦游。棋局酒杯滋有味，黄花翠竹不关愁。横塘八曲传诗例，次第还应置两邮。
新正已强半，连阴凝不开。雨声严似雪，春色瘦于梅。老不问花事，病犹须酒杯。东风自时样，于我亦悠哉。
迢遥江汉阔，渺渺岸沙平。不知双鬓薄，閒共白鸥盟。

竹石拼音解读：

yī mén fù zǐ quán zhōng xiào ，zhī jīn dú shù lú líng zhào 。qiáo mù qiān zhāng hú shuǐ bīn ，zhū fēng luó lì sān shān qiáo 。qián nián zhāo dài jí xián liáng ，wǔ sè lián piān fèng huáng zhào 。zhào hóu jìng zhě shì yān xiá ，shuō zhe gōng míng zhé tóu diào 。gōng chē xīng huǒ cù yán chéng ，jiāng hǎi máng máng yù jīng diào 。qí cái gù hé chōng dòng liáng ，zhì bǎo zhōng xū gòng láng miào 。chéng tāo zhí xià wǔ qiān lǐ ，chāng hé yún qíng jiàn chū zhào 。shèng zhǔ cóng róng cì yán sè ，shàn dào zī zōu dòng wēi miào 。wài jiāng dà rèn tuō fān yuán ，nèi nǐ chāo qiān liè shū yào 。zhào hóu jī shǒu zài chén qǐ ，mèi sǐ jīn pù zhì cí qiào 。yī guān pàn huàn dé suǒ yù ，mó fàn cái chéng zhì sī shào 。sān chūn jiāo duó zhèn rú lín ，wén shēng yì yì kāi guāng yào 。èr láng wàn lǐ fèng chén hūn ，guī rì dīng níng wǎng lái shào 。dì háng jì fù xiōng hé rú ，hū nú biàn mò zhuī fēng biāo 。chǔ yǔ qiān qiū xiāng shuǐ cí ，qín yún wàn gǔ xián yáng jiǎo 。fēng gǎo xī fēng fú bìn hán ，é mín yè yuè xuán xīn qiāo 。guān shān chóu jiàn luò huā fēi ，kè zhěn āi wén duàn yuán jiào 。bú tú cǎi yù kūn lún dǐng ，qǐ ruò xún yuán wǔ líng qiào 。yī jiē zhào hóu wàn shì zú ，rú cǐ xián láng chéng kè xiāo 。mǎ róng zhàng xià lǎo lái yī ，bái shǒu néng wú jí huān xiào 。sòng jun1 bú jìn yì jun1 qíng ，yáo qín qiē qiē gū luán diào 。xīn shī jǐn zhóu biàn xū tí ，bié jiǔ lí yàn mò tíng jiào 。piāo piāo hóng hú qǐ tiān yú ，liù hé qīng fēng dàng fán xiāo 。
qīng lán hái gù xún ，zhuì zhěn wú yí yīn 。hǎo zài chí biān zhú ，yóu cún xū zhí xīn 。wǎng fù èr shí nián ，měi jiàn wéi qīng yín 。jiào xìng jì zì rú ，shì wèi suí fú shěn 。láng láng bái yún zī ，chàng wàng kōng shān cén 。qǐ bú wù zhì lǐ ，bēi lái nán kě rèn 。
zhí rè juàn fán jú ，jià yán qǐ xiāo fèn 。suí chuān tà xiǎo yuè ，dù lǐng pī cháo yún 。pān yuán bái shí tī ，fú shì cāng xiǎn wén 。pēn báo jīng kuài dí ，cóng chēng xǐ xiān wén 。qí zāi cǐ jīng lú ，miǎo rán gé chén fēn 。zhū gōng kěn tóng lái ，dìng fēi sú zǐ qún 。yǒng rì zuò qīng yuè ，duǎn zhāng cè qí xūn 。kǎi rán niàn chóu xī ，lián jū yǐ huāng fén 。zhōng lù wàng qìng shé ，cùn xīn màn sī fén 。wéi yīng quán shí yuàn ，sān shēng yǒu yú xūn 。zī yóu huò zhòng xún ，shí zǎi xīn yīn yūn 。tā nián fǎng jiù zhú ，shān líng mò yí wén 。
hán fēng zhuǎn píng lín ，mì xuě chuī zhòng qiú 。yóu zǐ dāng běi zhēng ，cháo xī qù háng zhōu 。rén shēng huì yǒu bié ，yī jué níng fù chóu 。niàn jun1 zuì shǎo gū ，shù fā qín qīng yǒu 。shòu mǔ qǐ bú lì ，bái fā jīn mǎn tóu 。gōng míng tuò shǒu shì ，suì yuè shì yù liú 。zhǎng ān xiǎo chē ér ，duō kǒu xiào tǔ niú 。jun1 cái qǐ bú gāo ，yì qì héng jiǔ zhōu 。bì zhǒu yǐ qiān jīn ，bái bì jià wèi chóu 。yuàn yán shèn háng lǐ ，qù qù jun1 wù liú 。
yòu shì jiāng xiāng yī dù qiū ，yī rán jì sè mǎn jiāng lóu 。gōu xiān jǐ yuē chuī shēng huì ，hàn shǐ zhēn chéng yī jǐn yóu 。qí jú jiǔ bēi zī yǒu wèi ，huáng huā cuì zhú bú guān chóu 。héng táng bā qǔ chuán shī lì ，cì dì hái yīng zhì liǎng yóu 。
xīn zhèng yǐ qiáng bàn ，lián yīn níng bú kāi 。yǔ shēng yán sì xuě ，chūn sè shòu yú méi 。lǎo bú wèn huā shì ，bìng yóu xū jiǔ bēi 。dōng fēng zì shí yàng ，yú wǒ yì yōu zāi 。
tiáo yáo jiāng hàn kuò ，miǎo miǎo àn shā píng 。bú zhī shuāng bìn báo ，jiān gòng bái ōu méng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

竹石相关翻译

⑤表灵：指孤屿山极其神奇的景象。表，明显。灵，灵秀、神奇。物：指世人。蕴真：蕴藏的仙人。真，真人、神仙。
②人何处：所思念的人在哪里？

竹石相关赏析

我亦飘零久！十年来，深恩负尽，死生师友。宿昔齐名非忝窃，只看杜陵消瘦，曾不减，夜郎僝僽，薄命长辞知己别，问人生到此凄凉否？千万恨，为君剖。(只看 一作：试看)兄生辛未吾丁丑，共此时，冰霜摧折，早衰蒲柳。诗赋从今须少作，留取心魂相守。但愿得，河清人寿！归日急翻行戍稿，把空名料理传身后。言不尽，观顿首。

作者介绍

崔少玄 崔少玄（795—817）郡望博陵安平（今河北安平）。汾州刺史崔恭之女。18岁嫁卢倕，随夫之任闽中。后家于洛阳。自称为玉皇侍书玉华君谪转人世。宪宗元和十二年(817)卒，传为升仙。