胡歌

胡歌原文：

忧危只有客心微，赢得湖光蔽竹扉。囊有千诗聊寄赏，家无四壁亦怀归。青山断处饶红叶，黄菊开时少白衣。近水阴晴容易变，忽惊风雨打窗飞。
{左石右畾}硌弥沙界，谽谺古洞天。门邻金布地，桥枕玉鸣泉。庭鹤归迷主，龛龙去失年。扫云嫌俗驾，题壁托诗仙。胜景无今古，居人有后先。不知游者驭，谁见海为田。
君门射策夺宫袍，衣锦还乡意气豪。霁月光风周茂叔，浑金璞玉晋山涛。人思附骥情应切，我喜登龙价倍高。往日诸兄曾受业，云亭问字敢辞劳。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
寒山压楼三日雨，风卷崩云亚高树。山人无事不下楼，空谷寂寥谁与语。平生故人大冯君，约之不来岁聿莫。岁聿莫，君何之。侧闻他日抚州去，又恐促驾江东归。梅花千树化为雪，寄赠惟有长相思。
圣明天子见升平，二纪颁春下禁庭。今岁御前争进表，明年七十贺慈宁。

胡歌拼音解读：

yōu wēi zhī yǒu kè xīn wēi ，yíng dé hú guāng bì zhú fēi 。náng yǒu qiān shī liáo jì shǎng ，jiā wú sì bì yì huái guī 。qīng shān duàn chù ráo hóng yè ，huáng jú kāi shí shǎo bái yī 。jìn shuǐ yīn qíng róng yì biàn ，hū jīng fēng yǔ dǎ chuāng fēi 。
{zuǒ shí yòu léi }gè mí shā jiè ，hān xiā gǔ dòng tiān 。mén lín jīn bù dì ，qiáo zhěn yù míng quán 。tíng hè guī mí zhǔ ，kān lóng qù shī nián 。sǎo yún xián sú jià ，tí bì tuō shī xiān 。shèng jǐng wú jīn gǔ ，jū rén yǒu hòu xiān 。bú zhī yóu zhě yù ，shuí jiàn hǎi wéi tián 。
jun1 mén shè cè duó gōng páo ，yī jǐn hái xiāng yì qì háo 。jì yuè guāng fēng zhōu mào shū ，hún jīn pú yù jìn shān tāo 。rén sī fù jì qíng yīng qiē ，wǒ xǐ dēng lóng jià bèi gāo 。wǎng rì zhū xiōng céng shòu yè ，yún tíng wèn zì gǎn cí láo 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
hán shān yā lóu sān rì yǔ ，fēng juàn bēng yún yà gāo shù 。shān rén wú shì bú xià lóu ，kōng gǔ jì liáo shuí yǔ yǔ 。píng shēng gù rén dà féng jun1 ，yuē zhī bú lái suì yù mò 。suì yù mò ，jun1 hé zhī 。cè wén tā rì fǔ zhōu qù ，yòu kǒng cù jià jiāng dōng guī 。méi huā qiān shù huà wéi xuě ，jì zèng wéi yǒu zhǎng xiàng sī 。
shèng míng tiān zǐ jiàn shēng píng ，èr jì bān chūn xià jìn tíng 。jīn suì yù qián zhēng jìn biǎo ，míng nián qī shí hè cí níng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

胡歌相关翻译

①山际：山边；山与天相接的地方。烟：指山里面的雾气。竹中：竹林丛中。窥：从缝隙中看。
②岭：指大庾岭，沟通岭南岭北咽喉要道。试问：试着提出问题，试探性地问。此心安处是吾乡：这个心安定的地方，便是我的故乡。

胡歌相关赏析

客从远方来，遗我一端绮。相去万余里，故人心尚尔。文采双鸳鸯，裁为合欢被。著以长相思，缘以结不解。以胶投漆中，谁能别离此？
全诗以向人夸赞的口吻，新颖的笔姿，轻松的情调，清淡的语句，写隐逸高趣，和谐而又完美。有一种“咏之令人忘百事”（梅尧臣语）的艺术魅力。
值得一提的是，作品以“秋居”为题目，而写的是醉后的露宿，这就明显带有“以天地为屋宇，万物于我何与哉”的旷达意味，由此亦可见作者以此为豪、以此为快的情趣。

作者介绍

马戴 马戴（799—869），字虞臣，唐定州曲阳（今陕西省华县）人。晚唐时期著名诗人。