围炉夜话·第十七则

围炉夜话·第十七则原文：

地险雄关旧，秋临独客惊。马头悬汉月，山背络秦城。草带烽烟色，蝉为朔吹声。舆图正无外，大漠亦神京。
昔在衡门下，园庐或互游。有时风日美，樽酒话林丘。欢然共携手，卒岁事西畴。何意饥寒逼，中年为贫忧。杖策入帝京，五上敝貂裘。幸遇休明际，泥涂终见收。渔钓皆被猎，牧豕亦封侯。生平多卤莽，此际惧愆尤。古人戒末信，今兹慎家修。夫子秉高尚，晚节更清幽。割席方自此，代庖非所谋。高风不可泯，重谊莫能酬。常恐平生负，终贻岩壑羞。安能茂稷契，抗迹揖巢由。
桃花坞裏桃花庵，桃花庵裏桃花仙。桃花仙人种桃树，又折花枝当酒钱。酒醒只在花前坐，酒醉还须花下眠。花前花後日复日，酒醉酒醒年复年。不愿鞠躬车马前，但愿老死花酒间。车尘马足贵者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫贱，一在平地一在天。若将贫贱比车马，他得驱驰我得闲。世人笑我忒风颠，我咲世人看不穿。记得五陵豪杰墓，无酒无花锄作田。弘治乙丑三月桃花庵主人唐寅（原版）桃花坞里桃花庵，桃花庵里桃花仙。桃花仙人种桃树，又摘桃花换酒钱。酒醒只在花前坐，酒醉还来花下眠。半醒半醉日复日，花落花开年复年。但愿老死花酒间，不愿鞠躬车马前。车尘马足富者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫者，一在平地一在天。若将贫贱比车马，他得驱驰我得闲。别人笑我忒风颠，我笑他人看不穿。不见五陵豪杰墓，无花无酒锄作田。（版本一）桃花坞里桃花庵，桃花庵里桃花仙。桃花仙人种桃树，又摘桃花换酒钱。酒醒只来花下坐，酒醉还来花下眠。半醒半醉日复日，花落花开年复年。但愿老死花酒间，不愿鞠躬车马前。车尘马足富者趣，酒盏花枝贫者缘。若将富贵比贫贱，一在平地一在天。若将花酒比车马，他得驱驰我得闲。别人笑我忒风骚，我笑他人看不穿。不见五陵豪杰墓，无酒无花锄作田。（版本二）
夜夜阴云如泼墨，雨势欲挽银河竭。春工十八落泥涂，骤雨谁云不终日。魏紫姚黄业已空，嬉游何足介心胸。只恐年年禾黍地，浸淫尽入阳侯宫。凭谁为我呼少女，扫空阴翳开天宇。光风霁日暖层霄，坐令六合同歌舞。
佳节名山万古开，是谁曾此坐崔嵬。烟扉霞馆依稀见，红翠青鸾缥缈回。涧水独怜归海去，秋风何事逐人来。会须更上浮云顶，虎豹相逢莫浪猜。
长簟点疏萤，冷砌银蟾堕。吹遍梧桐叶叶风，定自挑灯坐。一片乱山秋，不管离魂破。望断天边少个人，雁字空排过。
从君觅数珠，老境仗消遣。未能转千佛，且从千佛转。儒生推变化，乾策数大衍。道士守玄牝，龙虎看舒卷。我老安能为，万劫付一喘。默坐阅尘界，往来八十反。区区我所寄，蹙缩蚕在茧。适从海上回，蓬莱又清浅。
窗前小桂丛，著花无旷月。月行晦朔周，一再开复歇。初如醉肌红，忽作绛裙色。谁人相料理，耿耿自开落。有如贫家女，信美乏风格。春风木芍药，秾艳倾一国。芳根维无恙，岁晚但枯蘖。
三伏初收展病扉，夜深风露漾霏微。碧梧已应金空落，大□新随斗指飞。燕倦客思违绿野，莲知老至退红衣。玉箫万里堪肠断，何处沧洲映紫薇。
脱胎而去复还胎，因果成书语也该。毕竟此身化何物，裸虫门类广难猜。

围炉夜话·第十七则拼音解读：

dì xiǎn xióng guān jiù ，qiū lín dú kè jīng 。mǎ tóu xuán hàn yuè ，shān bèi luò qín chéng 。cǎo dài fēng yān sè ，chán wéi shuò chuī shēng 。yú tú zhèng wú wài ，dà mò yì shén jīng 。
xī zài héng mén xià ，yuán lú huò hù yóu 。yǒu shí fēng rì měi ，zūn jiǔ huà lín qiū 。huān rán gòng xié shǒu ，zú suì shì xī chóu 。hé yì jī hán bī ，zhōng nián wéi pín yōu 。zhàng cè rù dì jīng ，wǔ shàng bì diāo qiú 。xìng yù xiū míng jì ，ní tú zhōng jiàn shōu 。yú diào jiē bèi liè ，mù shǐ yì fēng hóu 。shēng píng duō lǔ mǎng ，cǐ jì jù qiān yóu 。gǔ rén jiè mò xìn ，jīn zī shèn jiā xiū 。fū zǐ bǐng gāo shàng ，wǎn jiē gèng qīng yōu 。gē xí fāng zì cǐ ，dài páo fēi suǒ móu 。gāo fēng bú kě mǐn ，zhòng yì mò néng chóu 。cháng kǒng píng shēng fù ，zhōng yí yán hè xiū 。ān néng mào jì qì ，kàng jì yī cháo yóu 。
táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu shé huā zhī dāng jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī zài huā qián zuò ，jiǔ zuì hái xū huā xià mián 。huā qián huā hòu rì fù rì ，jiǔ zuì jiǔ xǐng nián fù nián 。bú yuàn jū gōng chē mǎ qián ，dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān 。chē chén mǎ zú guì zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín jiàn ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng pín jiàn bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。shì rén xiào wǒ tuī fēng diān ，wǒ xiào shì rén kàn bú chuān 。jì dé wǔ líng háo jié mù ，wú jiǔ wú huā chú zuò tián 。hóng zhì yǐ chǒu sān yuè táo huā ān zhǔ rén táng yín （yuán bǎn ）táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu zhāi táo huā huàn jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī zài huā qián zuò ，jiǔ zuì hái lái huā xià mián 。bàn xǐng bàn zuì rì fù rì ，huā luò huā kāi nián fù nián 。dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān ，bú yuàn jū gōng chē mǎ qián 。chē chén mǎ zú fù zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín zhě ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng pín jiàn bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。bié rén xiào wǒ tuī fēng diān ，wǒ xiào tā rén kàn bú chuān 。bú jiàn wǔ líng háo jié mù ，wú huā wú jiǔ chú zuò tián 。（bǎn běn yī ）táo huā wù lǐ táo huā ān ，táo huā ān lǐ táo huā xiān 。táo huā xiān rén zhǒng táo shù ，yòu zhāi táo huā huàn jiǔ qián 。jiǔ xǐng zhī lái huā xià zuò ，jiǔ zuì hái lái huā xià mián 。bàn xǐng bàn zuì rì fù rì ，huā luò huā kāi nián fù nián 。dàn yuàn lǎo sǐ huā jiǔ jiān ，bú yuàn jū gōng chē mǎ qián 。chē chén mǎ zú fù zhě qù ，jiǔ zhǎn huā zhī pín zhě yuán 。ruò jiāng fù guì bǐ pín jiàn ，yī zài píng dì yī zài tiān 。ruò jiāng huā jiǔ bǐ chē mǎ ，tā dé qū chí wǒ dé xián 。bié rén xiào wǒ tuī fēng sāo ，wǒ xiào tā rén kàn bú chuān 。bú jiàn wǔ líng háo jié mù ，wú jiǔ wú huā chú zuò tián 。（bǎn běn èr ）
yè yè yīn yún rú pō mò ，yǔ shì yù wǎn yín hé jié 。chūn gōng shí bā luò ní tú ，zhòu yǔ shuí yún bú zhōng rì 。wèi zǐ yáo huáng yè yǐ kōng ，xī yóu hé zú jiè xīn xiōng 。zhī kǒng nián nián hé shǔ dì ，jìn yín jìn rù yáng hóu gōng 。píng shuí wéi wǒ hū shǎo nǚ ，sǎo kōng yīn yì kāi tiān yǔ 。guāng fēng jì rì nuǎn céng xiāo ，zuò lìng liù hé tóng gē wǔ 。
jiā jiē míng shān wàn gǔ kāi ，shì shuí céng cǐ zuò cuī wéi 。yān fēi xiá guǎn yī xī jiàn ，hóng cuì qīng luán piāo miǎo huí 。jiàn shuǐ dú lián guī hǎi qù ，qiū fēng hé shì zhú rén lái 。huì xū gèng shàng fú yún dǐng ，hǔ bào xiàng féng mò làng cāi 。
zhǎng diàn diǎn shū yíng ，lěng qì yín chán duò 。chuī biàn wú tóng yè yè fēng ，dìng zì tiāo dēng zuò 。yī piàn luàn shān qiū ，bú guǎn lí hún pò 。wàng duàn tiān biān shǎo gè rén ，yàn zì kōng pái guò 。
cóng jun1 mì shù zhū ，lǎo jìng zhàng xiāo qiǎn 。wèi néng zhuǎn qiān fó ，qiě cóng qiān fó zhuǎn 。rú shēng tuī biàn huà ，qián cè shù dà yǎn 。dào shì shǒu xuán pìn ，lóng hǔ kàn shū juàn 。wǒ lǎo ān néng wéi ，wàn jié fù yī chuǎn 。mò zuò yuè chén jiè ，wǎng lái bā shí fǎn 。qū qū wǒ suǒ jì ，cù suō cán zài jiǎn 。shì cóng hǎi shàng huí ，péng lái yòu qīng qiǎn 。
chuāng qián xiǎo guì cóng ，zhe huā wú kuàng yuè 。yuè háng huì shuò zhōu ，yī zài kāi fù xiē 。chū rú zuì jī hóng ，hū zuò jiàng qún sè 。shuí rén xiàng liào lǐ ，gěng gěng zì kāi luò 。yǒu rú pín jiā nǚ ，xìn měi fá fēng gé 。chūn fēng mù sháo yào ，nóng yàn qīng yī guó 。fāng gēn wéi wú yàng ，suì wǎn dàn kū niè 。
sān fú chū shōu zhǎn bìng fēi ，yè shēn fēng lù yàng fēi wēi 。bì wú yǐ yīng jīn kōng luò ，dà □xīn suí dòu zhǐ fēi 。yàn juàn kè sī wéi lǜ yě ，lián zhī lǎo zhì tuì hóng yī 。yù xiāo wàn lǐ kān cháng duàn ，hé chù cāng zhōu yìng zǐ wēi 。
tuō tāi ér qù fù hái tāi ，yīn guǒ chéng shū yǔ yě gāi 。bì jìng cǐ shēn huà hé wù ，luǒ chóng mén lèi guǎng nán cāi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

围炉夜话·第十七则相关翻译

②岭：指大庾岭，沟通岭南岭北咽喉要道。试问：试着提出问题，试探性地问。此心安处是吾乡：这个心安定的地方，便是我的故乡。
①早岁：早年，年轻时。那：即“哪”。世事艰：指抗金大业屡遭破坏。“中原”句：北望中原，收复故土的豪迈气概坚定如山。中原北望，“北望中原”的倒文。气，气概。

围炉夜话·第十七则相关赏析

王曰：“子归何以报我？”对曰：“臣不任受怨，君亦不任受德。无怨无德，不知所报。”
其实，这首词固然宣泄了词人的愤懑，但也折射出了他内心时不我待的焦灼。这与李白那首著名的《将进酒》非常相似。“人生得意须尽欢，莫使金樽空对月……钟鼓馔玉不足贵，但愿长醉不复醒。古来圣贤皆寂寞，惟有饮者留其名。”李白被“赐金放还”后八年仍未找到出路，于是在此诗中借题发挥，尽情倾吐郁积在胸的不平之气。李白的恃酒放旷并不说明他就此沉沦，即便是这首诗亦流露了施展抱负的愿望，“天生我材必有用”，何其自信！但人生苦短，“君不见高堂明镜悲白发，朝如青丝暮成雪”，现实无情徒唤奈何。范仲淹同样如此，“人世都无百岁。少痴騃、老成尪悴。只有中间，些子少年” ，能够干一番大事的年华太少了，哪里禁得起几番蹉跎？于是，借酒浇愁，抒发其时光易逝、壮志难酬的感情就很自然了。
此诗写胡汉交战。“汉”并非特指汉朝，汉朝以后，凡中原汉族所建立的王朝，皆称“汉”。诗人站在中原汉族的立场上，希望汉军战胜胡兵，清除中原汉族疆域边境上北方游牧民族贵族武装的侵扰，让边疆人民过上宁静的生活。此诗的主题思想是有积极意义的，是爱国主义的表现。

作者介绍

李宾 字里不详。代宗、德宗间在世。曾登岳州开元寺，作诗赠衡岳僧方外。又曾游金陵瓦官寺。《全唐诗》存诗2首。