锦瑟

锦瑟原文：

飞盖共徘徊，西园高宴开。秋云惜明月，留待庾公来。
相见时难别亦难，东风无力百花残。
黄梅七百，如龙争珠。因甚今日，劫在这里。争之不足，让之有馀。
霁动江池色，春残一去游。菰风生马足，槐雪滴人头。北阙尘未起，南山青欲流。如何多别地，却得醉汀洲。
絮团泠蘸碧琉璃，舒捲还如湿未晞。苍狗倒随天影落，玉鸾低入镜光飞。浓遮晚浪摇秋月，淡隔晴漪漾夕晖。莫怪巫山台下雨，凌波好向梦中归。
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
赠歌妓红绡皱，眉黛愁，明艳信清秋。文章守，令素侯，最风流，送花与疏斋病叟。席间戏作四章花间坐，竹外歌，颦翠黛转秋波。你自在空踌躇，我如何肯恁么，却又可信着他，没倒断痴心儿为我。低声语，娇唱歌，韵远更情多。筵席上，疑怪他，怎生呵，眼挫里频频地觑我。新来瘦，忒闷过，非酒病为诗魔。纤腰舞，皓齿歌，便俏些个，待有甚风流罪过。全不见白髭鬓，才四十整，有家珍无半点儿心肠硬。醇一味，庞道儿，□锦片也似好前程，到健如青春后生。邯郸道，不再游，豪气傲王侯。琴三弄，酒数瓯，醉时休，缄口抽头袖手。平安过，无事居，金紫待何如？低檐屋，粗布裾，黎禾熟，是我平生愿足。
奕奕秋光照眼明，野香山秀互相迎。路穿蒙密无人见，天借阴凉助我行。水窦溅流如贝玉，松风疏韵作韶茎。一重一掩尘埃远，故比城中分外清。
灵兔脱颖铦如锥，束身归命供指挥。紫羊之肝青麟髓，相将水石同襟期。楮生辗转拂玉案，借问主人何所为。主人隐几鸣琴罢，春来公事方休假。官船几日到珠江，山川一路明如画。乘兴重来访旧游，藉草班荆理前话。林间飒飒风雨生，解衣磅礡深经营。须臾伸纸作大字，虎踞龙蟠雷乍惊。心王运臂臂运指，巨灵赑屃随驱使。临池飞出北溟鱼，含毫吸尽西江水。左拿右掣妙无端，一疾一徐皆至理。行乎其所不得不行，云傍马头生。止乎其所不得不止，山从人面起。鹅溪绢，剡溪纸，日与簿书堆案几。盘根错节何有哉，慧剑一挥胥披靡。从容阁笔为予言，我生能事聊如此。大通野老麋鹿群，见所未见闻未闻。置书怀袖日三复，逢人说项殊殷勤。昔之张芝今张旭，后有大令前右军。斯人家学溯源委，十三学书先草隶。蕉黄米蔡等秕糠，颜筋柳骨分精髓。撞破烟楼读父书，手泽羡君能述继。羡君不羡才与华，羡君不羡名与位。羡君下笔如有神，羡君能诗由夙慧。青云送入选官场，白社归来还及第。百千三昧何浅深，一悟了然无钜细。君不见公孙大娘舞剑器，草圣得之通妙谛。心灵手敏匪言传，破格超方须默契。也不即，也不离，此是灵山亲嘱累。慧业文人记得无，三生石上曾分袂。归去来，归去来，峡水峡山未迢递。留将一道无字碑，明日再来烦作记。
真玉烧不热，宝剑拗不折。欲别崔侠心，崔侠心如铁。复如金刚锁，无有功不彻。仍于直道中，行事不诋讦。崔侠两兄弟，垂范继芳烈。相识三十年，致书字不灭。我来宣城郡，饮水仰清洁。蔼蔼北阜松，峨峨南山雪。顾生归山去，知作几年别。

锦瑟拼音解读：

fēi gài gòng pái huái ，xī yuán gāo yàn kāi 。qiū yún xī míng yuè ，liú dài yǔ gōng lái 。
xiàng jiàn shí nán bié yì nán ，dōng fēng wú lì bǎi huā cán 。
huáng méi qī bǎi ，rú lóng zhēng zhū 。yīn shèn jīn rì ，jié zài zhè lǐ 。zhēng zhī bú zú ，ràng zhī yǒu yú 。
jì dòng jiāng chí sè ，chūn cán yī qù yóu 。gū fēng shēng mǎ zú ，huái xuě dī rén tóu 。běi què chén wèi qǐ ，nán shān qīng yù liú 。rú hé duō bié dì ，què dé zuì tīng zhōu 。
xù tuán líng zhàn bì liú lí ，shū juǎn hái rú shī wèi xī 。cāng gǒu dǎo suí tiān yǐng luò ，yù luán dī rù jìng guāng fēi 。nóng zhē wǎn làng yáo qiū yuè ，dàn gé qíng yī yàng xī huī 。mò guài wū shān tái xià yǔ ，líng bō hǎo xiàng mèng zhōng guī 。
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
zèng gē jì hóng xiāo zhòu ，méi dài chóu ，míng yàn xìn qīng qiū 。wén zhāng shǒu ，lìng sù hóu ，zuì fēng liú ，sòng huā yǔ shū zhāi bìng sǒu 。xí jiān xì zuò sì zhāng huā jiān zuò ，zhú wài gē ，pín cuì dài zhuǎn qiū bō 。nǐ zì zài kōng chóu chú ，wǒ rú hé kěn nín me ，què yòu kě xìn zhe tā ，méi dǎo duàn chī xīn ér wéi wǒ 。dī shēng yǔ ，jiāo chàng gē ，yùn yuǎn gèng qíng duō 。yàn xí shàng ，yí guài tā ，zěn shēng hē ，yǎn cuò lǐ pín pín dì qù wǒ 。xīn lái shòu ，tuī mèn guò ，fēi jiǔ bìng wéi shī mó 。xiān yāo wǔ ，hào chǐ gē ，biàn qiào xiē gè ，dài yǒu shèn fēng liú zuì guò 。quán bú jiàn bái zī bìn ，cái sì shí zhěng ，yǒu jiā zhēn wú bàn diǎn ér xīn cháng yìng 。chún yī wèi ，páng dào ér ，□jǐn piàn yě sì hǎo qián chéng ，dào jiàn rú qīng chūn hòu shēng 。hán dān dào ，bú zài yóu ，háo qì ào wáng hóu 。qín sān nòng ，jiǔ shù ōu ，zuì shí xiū ，jiān kǒu chōu tóu xiù shǒu 。píng ān guò ，wú shì jū ，jīn zǐ dài hé rú ？dī yán wū ，cū bù jū ，lí hé shú ，shì wǒ píng shēng yuàn zú 。
yì yì qiū guāng zhào yǎn míng ，yě xiāng shān xiù hù xiàng yíng 。lù chuān méng mì wú rén jiàn ，tiān jiè yīn liáng zhù wǒ háng 。shuǐ dòu jiàn liú rú bèi yù ，sōng fēng shū yùn zuò sháo jīng 。yī zhòng yī yǎn chén āi yuǎn ，gù bǐ chéng zhōng fèn wài qīng 。
líng tù tuō yǐng tiǎn rú zhuī ，shù shēn guī mìng gòng zhǐ huī 。zǐ yáng zhī gān qīng lín suǐ ，xiàng jiāng shuǐ shí tóng jīn qī 。chǔ shēng niǎn zhuǎn fú yù àn ，jiè wèn zhǔ rén hé suǒ wéi 。zhǔ rén yǐn jǐ míng qín bà ，chūn lái gōng shì fāng xiū jiǎ 。guān chuán jǐ rì dào zhū jiāng ，shān chuān yī lù míng rú huà 。chéng xìng zhòng lái fǎng jiù yóu ，jiè cǎo bān jīng lǐ qián huà 。lín jiān sà sà fēng yǔ shēng ，jiě yī páng bó shēn jīng yíng 。xū yú shēn zhǐ zuò dà zì ，hǔ jù lóng pán léi zhà jīng 。xīn wáng yùn bì bì yùn zhǐ ，jù líng bì xì suí qū shǐ 。lín chí fēi chū běi míng yú ，hán háo xī jìn xī jiāng shuǐ 。zuǒ ná yòu chè miào wú duān ，yī jí yī xú jiē zhì lǐ 。háng hū qí suǒ bú dé bú háng ，yún bàng mǎ tóu shēng 。zhǐ hū qí suǒ bú dé bú zhǐ ，shān cóng rén miàn qǐ 。é xī juàn ，yǎn xī zhǐ ，rì yǔ bù shū duī àn jǐ 。pán gēn cuò jiē hé yǒu zāi ，huì jiàn yī huī xū pī mí 。cóng róng gé bǐ wéi yǔ yán ，wǒ shēng néng shì liáo rú cǐ 。dà tōng yě lǎo mí lù qún ，jiàn suǒ wèi jiàn wén wèi wén 。zhì shū huái xiù rì sān fù ，féng rén shuō xiàng shū yīn qín 。xī zhī zhāng zhī jīn zhāng xù ，hòu yǒu dà lìng qián yòu jun1 。sī rén jiā xué sù yuán wěi ，shí sān xué shū xiān cǎo lì 。jiāo huáng mǐ cài děng bǐ kāng ，yán jīn liǔ gǔ fèn jīng suǐ 。zhuàng pò yān lóu dú fù shū ，shǒu zé xiàn jun1 néng shù jì 。xiàn jun1 bú xiàn cái yǔ huá ，xiàn jun1 bú xiàn míng yǔ wèi 。xiàn jun1 xià bǐ rú yǒu shén ，xiàn jun1 néng shī yóu sù huì 。qīng yún sòng rù xuǎn guān chǎng ，bái shè guī lái hái jí dì 。bǎi qiān sān mèi hé qiǎn shēn ，yī wù le rán wú jù xì 。jun1 bú jiàn gōng sūn dà niáng wǔ jiàn qì ，cǎo shèng dé zhī tōng miào dì 。xīn líng shǒu mǐn fěi yán chuán ，pò gé chāo fāng xū mò qì 。yě bú jí ，yě bú lí ，cǐ shì líng shān qīn zhǔ lèi 。huì yè wén rén jì dé wú ，sān shēng shí shàng céng fèn mèi 。guī qù lái ，guī qù lái ，xiá shuǐ xiá shān wèi tiáo dì 。liú jiāng yī dào wú zì bēi ，míng rì zài lái fán zuò jì 。
zhēn yù shāo bú rè ，bǎo jiàn niù bú shé 。yù bié cuī xiá xīn ，cuī xiá xīn rú tiě 。fù rú jīn gāng suǒ ，wú yǒu gōng bú chè 。réng yú zhí dào zhōng ，háng shì bú dǐ jié 。cuī xiá liǎng xiōng dì ，chuí fàn jì fāng liè 。xiàng shí sān shí nián ，zhì shū zì bú miè 。wǒ lái xuān chéng jun4 ，yǐn shuǐ yǎng qīng jié 。ǎi ǎi běi fù sōng ，é é nán shān xuě 。gù shēng guī shān qù ，zhī zuò jǐ nián bié 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

②人何处：所思念的人在哪里？
②搔首：以手搔头。焦急或有所思貌。怆：悲伤。
①逐：随，跟随。《玉篇》：“逐，从也。”这里可作迎合解。

锦瑟相关赏析

这支小令描绘了一幅淡雅的傍晚郊野雪景图，勾画了饱含着作者无限感慨之情的冬景，曲折地表达了作者向往安宁闲适稳定生活的感情，也表现了元朝文人儒士无限的历世感叹和兴亡之感。全曲用字讲究，境界开阔，层次分明，画面清新淡雅，富于立体感，是描绘景物的好作品，从中可感触戏曲大家智慧的光芒。
“学捧心山颦翠色，怅悬头土湿腥苔。”化用了西施和伍子胥两个典故，这是乔吉惯用的手法。“西施捧心”这里是用拟人的手法，也暗喻吴王夫差当年宠爱美人的奢淫享乐。唐代诗人李白亦有诗“姑苏台上乌栖时，吴王宫里醉西施。吴歌楚舞欢未毕，青山欲衔半边日”，所写也是此事。而往事越千年，一个“怅”字，表现了作者的浓重感情。他不仅为往事而怅惘，而且还着眼于现实。作者不止是为了吊古，而且也为了感今。
人与人交流需掌握适当技巧，在劝诫指正别人时也应做到趋利避害。

作者介绍

陈炳 宋虔州赣县人，字晦之。结庐崆峒山，躬耕求志，勤于著述。包拯曾师事之。有《文权》、《白云编》。