登高

登高原文：

行路难，归去来！
纱巾挂壁，向南窗、高卧那知寒暑。梦与古人，相伯仲、嘲戏何妨尔汝。说鬼谈天，读书论剑，我意都无取。扪图大噱，此中谁个堪语。不妨落佩欹冠，解饮醇醪，亦足称豪举。触热可怜，牛马侩、争买名园花墅。巢燕绕飞，秋风又起，那得闲居处。人生行乐，古今大抵如许。
达观万象付评量，喜有贤能列庙堂。多病数年亲药饵，远游千里忆松篁。当门湖水涵天阔，隔树山禽语昼长。岩壑轩裳随所遇，达观万象付评量。
花房与蜜脾，蜂雄蛱蝶雌。同时不同类，那复更相思。本是丁香树，春条结始生。玉作弹棋局，中心亦不平。嘉瓜引蔓长，碧玉冰寒浆。东陵虽五色，不忍值牙香。柳枝井上蟠，莲叶浦中干。锦鳞与绣羽，水陆有伤残。画屏绣步障，物物自成双。如何湖上望，只是见鸳鸯。
骑箕化鹤已神仙，两母云山隔一天。安得老人相晤对，与君同侍话当年。
寿域黄扉启，祥光绛阙悬。讴歌来六合，气色动三躔。玉醴东华外，金茎北极前。八千逢景运，五百降名贤。瀫水生申日，南阳卧葛年。诗书王佐业，礼乐帝臣传。锦向龙门夺，藜当凤阁燃。探花晨太液，视草夕甘泉。虚受心如谷，违时道若弦。一麾俄去国，双屐乍归田。白社便高枕，清溪乐扣舷。直声喧海岱，正气郁闾廛。密勿皇情注，徵求使命遄。商岩图酷肖，汉殿席频前。挟日潜鳞起，凌风大翼翾。新恩移国学，旧德重经筵。燮理衷元赤，登庸鬓尚玄。穷边收羽檄，绝岛静戈鋋。宰割群方正，调和众味妍。皋夔重步武，稷契互周旋。蓬矢春华遘，椿龄暮节延。安期分履舄，王母驻辎軿。社稷扶元老，乾坤入大还。愿为天一柱，万古镇玑璇。
江头三老风樯急，诗叟欲行还却立。刚肠不解儿女悲，肯为别离襟袖湿。翰墨场中空白眉，牙游不遂休奔驰。平生讷室有秘诀，持以赠君君可归。静而无哗气方定，清而寡欲心自正。耳根毁誉等风波，眼界枯荣俱泡影。得此还家虽退藏，被褐怀玉中含光。踏破青鞋行万里，猛省昨非今近是。但看污渎有灵龟，莫道蹄涔无尺鲤。

登高拼音解读：

háng lù nán ，guī qù lái ！
shā jīn guà bì ，xiàng nán chuāng 、gāo wò nà zhī hán shǔ 。mèng yǔ gǔ rén ，xiàng bó zhòng 、cháo xì hé fáng ěr rǔ 。shuō guǐ tán tiān ，dú shū lùn jiàn ，wǒ yì dōu wú qǔ 。mén tú dà xué ，cǐ zhōng shuí gè kān yǔ 。bú fáng luò pèi yī guàn ，jiě yǐn chún láo ，yì zú chēng háo jǔ 。chù rè kě lián ，niú mǎ kuài 、zhēng mǎi míng yuán huā shù 。cháo yàn rào fēi ，qiū fēng yòu qǐ ，nà dé xián jū chù 。rén shēng háng lè ，gǔ jīn dà dǐ rú xǔ 。
dá guān wàn xiàng fù píng liàng ，xǐ yǒu xián néng liè miào táng 。duō bìng shù nián qīn yào ěr ，yuǎn yóu qiān lǐ yì sōng huáng 。dāng mén hú shuǐ hán tiān kuò ，gé shù shān qín yǔ zhòu zhǎng 。yán hè xuān shang suí suǒ yù ，dá guān wàn xiàng fù píng liàng 。
huā fáng yǔ mì pí ，fēng xióng jiá dié cí 。tóng shí bú tóng lèi ，nà fù gèng xiàng sī 。běn shì dīng xiāng shù ，chūn tiáo jié shǐ shēng 。yù zuò dàn qí jú ，zhōng xīn yì bú píng 。jiā guā yǐn màn zhǎng ，bì yù bīng hán jiāng 。dōng líng suī wǔ sè ，bú rěn zhí yá xiāng 。liǔ zhī jǐng shàng pán ，lián yè pǔ zhōng gàn 。jǐn lín yǔ xiù yǔ ，shuǐ lù yǒu shāng cán 。huà píng xiù bù zhàng ，wù wù zì chéng shuāng 。rú hé hú shàng wàng ，zhī shì jiàn yuān yāng 。
qí jī huà hè yǐ shén xiān ，liǎng mǔ yún shān gé yī tiān 。ān dé lǎo rén xiàng wù duì ，yǔ jun1 tóng shì huà dāng nián 。
shòu yù huáng fēi qǐ ，xiáng guāng jiàng què xuán 。ōu gē lái liù hé ，qì sè dòng sān chán 。yù lǐ dōng huá wài ，jīn jīng běi jí qián 。bā qiān féng jǐng yùn ，wǔ bǎi jiàng míng xián 。hú shuǐ shēng shēn rì ，nán yáng wò gě nián 。shī shū wáng zuǒ yè ，lǐ lè dì chén chuán 。jǐn xiàng lóng mén duó ，lí dāng fèng gé rán 。tàn huā chén tài yè ，shì cǎo xī gān quán 。xū shòu xīn rú gǔ ，wéi shí dào ruò xián 。yī huī é qù guó ，shuāng jī zhà guī tián 。bái shè biàn gāo zhěn ，qīng xī lè kòu xián 。zhí shēng xuān hǎi dài ，zhèng qì yù lǘ chán 。mì wù huáng qíng zhù ，zhēng qiú shǐ mìng chuán 。shāng yán tú kù xiāo ，hàn diàn xí pín qián 。jiā rì qián lín qǐ ，líng fēng dà yì xuān 。xīn ēn yí guó xué ，jiù dé zhòng jīng yàn 。xiè lǐ zhōng yuán chì ，dēng yōng bìn shàng xuán 。qióng biān shōu yǔ xí ，jué dǎo jìng gē chán 。zǎi gē qún fāng zhèng ，diào hé zhòng wèi yán 。gāo kuí zhòng bù wǔ ，jì qì hù zhōu xuán 。péng shǐ chūn huá gòu ，chūn líng mù jiē yán 。ān qī fèn lǚ xì ，wáng mǔ zhù zī pēng 。shè jì fú yuán lǎo ，qián kūn rù dà hái 。yuàn wéi tiān yī zhù ，wàn gǔ zhèn jī xuán 。
jiāng tóu sān lǎo fēng qiáng jí ，shī sǒu yù háng hái què lì 。gāng cháng bú jiě ér nǚ bēi ，kěn wéi bié lí jīn xiù shī 。hàn mò chǎng zhōng kōng bái méi ，yá yóu bú suí xiū bēn chí 。píng shēng nè shì yǒu mì jué ，chí yǐ zèng jun1 jun1 kě guī 。jìng ér wú huá qì fāng dìng ，qīng ér guǎ yù xīn zì zhèng 。ěr gēn huǐ yù děng fēng bō ，yǎn jiè kū róng jù pào yǐng 。dé cǐ hái jiā suī tuì cáng ，bèi hè huái yù zhōng hán guāng 。tà pò qīng xié háng wàn lǐ ，měng shěng zuó fēi jīn jìn shì 。dàn kàn wū dú yǒu líng guī ，mò dào tí cén wú chǐ lǐ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

登高相关翻译

③秋：收成。一作“收”。
⑮如何：意为无可奈何。

登高相关赏析

首二句写景：花蕾初绽，半开半闭，水灵鲜嫩；春雨初霁，阳光明媚。寥寥六字，描画出女主人公所处环境的清雅优美，也暗寓女子正值豆蔻年华。花之半开，夜雨昼晴，依稀逗露出春天的气息，这也自然牵动着女主人公的情怀。
这首小令语言清丽、风格俊逸，又表达了备受压抑的知识分子所追求的理想，因而在当时就赢得了人们的喜爱。著名散曲家卢挚的【双调】《蟾宫曲·碧波中范蠡乘舟》，就是摹拟这首小令的：“碧波中范蠡乘舟。殢酒簪花，乐以忘忧。荡荡悠悠，点秋江白鹭沙鸥。急棹不过黄芦岸白苹渡口，且湾在绿杨堤红蓼滩头。醉时方休，醒时扶头。傲煞人间，伯子公侯。”其中的好几个句子都来自白曲，思想倾向也完全一致。不过所写不是渔夫。而是退隐江湖的官员。

作者介绍

黄珩 黄珩，闽人。祖润族叔。与刘克庄有唱和。今录诗二首。