九思

九思原文：

暮雨关城独去迟，少年心事剑相知。故人当路轻贫贱，倦客逢秋恶别离。疏柳一旗江上酒，乱山孤棹道中诗。水嬉散后湖亭废，此去烦君吊牧之。
贱贫恋知己，亲爱畏离别。雨罢江色黄，扁舟此时发。烟绵绿芜远，杳渺孤禽没。行云满西原，麻姑在天末。
黑柏森森旧息阴，锦官城北到如今。虽生仲达犹难料，更十曹丕岂易禁。曾过南阳寻故俗，偶思梁甫拟高吟。外江三硖霜蟾老，蚤识先生溯硖心。
薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。
忆参元帅古襄州，几度莎场马打毬。鞍辔闹装都一样，野夫不着皂貂裘。
江南十月天气新，橘柚垂荣号小春。爱日北堂情更倍，翩翩彩袖正娱亲。碧桃海上冬还实，雪藕冰梨伴锦瑟。西母瑶池信始通，麻姑且道蓬莱出。家园周览乐潘舆，彷佛云扶白鹿车。南极星光联宝婺，管弦应奏凤将雏。子舍承颜孙绕膝，女偊长年犹孺色。庭阶兰玉喜森森，拜阙衣冠恒络绎。八十遐龄未足多，阳都得道已形和。称觞定迓期颐永，黄发重赓燕喜歌。
儿时学道逃悲欢，只今未免忧饥寒。浮生万事蚁旋磨，冷官十年鱼上竿。竹林步兵亦忍辱，长安闭门出无仆。门前故人拥庐儿，政坐向来甘碌碌。公不见古人有待良不多，利名溺人甚风波。垂露成帏仲长统，明月为烛张志和。尘中别多会日少，世事欲谈何可了。胸中万卷已无用，劝公留眼送飞鸟。两翁观光今几时，赋归有约时已稽。未暇藏身北山北，且须觅地西枝西。愿从我翁归洗耳，不用妓女汙山水。肩舆亦莫要仆夫，自有门生与儿子。

九思拼音解读：

mù yǔ guān chéng dú qù chí ，shǎo nián xīn shì jiàn xiàng zhī 。gù rén dāng lù qīng pín jiàn ，juàn kè féng qiū è bié lí 。shū liǔ yī qí jiāng shàng jiǔ ，luàn shān gū zhào dào zhōng shī 。shuǐ xī sàn hòu hú tíng fèi ，cǐ qù fán jun1 diào mù zhī 。
jiàn pín liàn zhī jǐ ，qīn ài wèi lí bié 。yǔ bà jiāng sè huáng ，biǎn zhōu cǐ shí fā 。yān mián lǜ wú yuǎn ，yǎo miǎo gū qín méi 。háng yún mǎn xī yuán ，má gū zài tiān mò 。
hēi bǎi sēn sēn jiù xī yīn ，jǐn guān chéng běi dào rú jīn 。suī shēng zhòng dá yóu nán liào ，gèng shí cáo pī qǐ yì jìn 。céng guò nán yáng xún gù sú ，ǒu sī liáng fǔ nǐ gāo yín 。wài jiāng sān xiá shuāng chán lǎo ，zǎo shí xiān shēng sù xiá xīn 。
báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。
yì cān yuán shuài gǔ xiāng zhōu ，jǐ dù shā chǎng mǎ dǎ qiú 。ān pèi nào zhuāng dōu yī yàng ，yě fū bú zhe zào diāo qiú 。
jiāng nán shí yuè tiān qì xīn ，jú yòu chuí róng hào xiǎo chūn 。ài rì běi táng qíng gèng bèi ，piān piān cǎi xiù zhèng yú qīn 。bì táo hǎi shàng dōng hái shí ，xuě ǒu bīng lí bàn jǐn sè 。xī mǔ yáo chí xìn shǐ tōng ，má gū qiě dào péng lái chū 。jiā yuán zhōu lǎn lè pān yú ，páng fó yún fú bái lù chē 。nán jí xīng guāng lián bǎo wù ，guǎn xián yīng zòu fèng jiāng chú 。zǐ shě chéng yán sūn rào xī ，nǚ yǔ zhǎng nián yóu rú sè 。tíng jiē lán yù xǐ sēn sēn ，bài què yī guàn héng luò yì 。bā shí xiá líng wèi zú duō ，yáng dōu dé dào yǐ xíng hé 。chēng shāng dìng yà qī yí yǒng ，huáng fā zhòng gēng yàn xǐ gē 。
ér shí xué dào táo bēi huān ，zhī jīn wèi miǎn yōu jī hán 。fú shēng wàn shì yǐ xuán mó ，lěng guān shí nián yú shàng gān 。zhú lín bù bīng yì rěn rǔ ，zhǎng ān bì mén chū wú pú 。mén qián gù rén yōng lú ér ，zhèng zuò xiàng lái gān lù lù 。gōng bú jiàn gǔ rén yǒu dài liáng bú duō ，lì míng nì rén shèn fēng bō 。chuí lù chéng wéi zhòng zhǎng tǒng ，míng yuè wéi zhú zhāng zhì hé 。chén zhōng bié duō huì rì shǎo ，shì shì yù tán hé kě le 。xiōng zhōng wàn juàn yǐ wú yòng ，quàn gōng liú yǎn sòng fēi niǎo 。liǎng wēng guān guāng jīn jǐ shí ，fù guī yǒu yuē shí yǐ jī 。wèi xiá cáng shēn běi shān běi ，qiě xū mì dì xī zhī xī 。yuàn cóng wǒ wēng guī xǐ ěr ，bú yòng jì nǚ yú shān shuǐ 。jiān yú yì mò yào pú fū ，zì yǒu mén shēng yǔ ér zǐ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

九思相关翻译

④水车岭：《贵池志》载，贵池西南七十余里有水车岭。
⑧舟：一作“行”

九思相关赏析

上述两个特点本身都不能作为优点提倡，然而本曲结合自身经历痛诉肺腑，在元散曲述怀题材中不失为激愤之作，所以将它作为这一类型的一则代表而予以选入。
接着“朝朝暮暮”延伸了时间，“蓦然飞过别枝去”拓展了空间。不论何时何地，哀痛于心的蝉，不停地将心中的哀伤倾诉。悲鸣不能自已，痛苦又何堪。但只要“尚有残声”，她就不会噤而不发。威势逼人的风刀霜剑，怎能使她慑服。这段文字缓急相间，起落有致。音韵巧妙，声音变化，而又部分重沓，表达出缠绵悱恻、悠悠不尽的情思。
上片写作者一清早起来看到燕山积满了雪，万里长城像横着的白色丝带似的，灯火将尽，感到自己好像住在白玉装饰的楼中一样。全词从“春睡起”写到“六街灯火”，作者整天所见都是“积雪”、“玉带”、“玉楼”，写得寒意袭人，冷落凄清，“玉带”一词表面上形容积雪覆盖下的万里长城，实际上含有痛悼沦亡了的祖国山河的意思，正映衬出作为一个南宋宫人内心的凄凉情景，曲折地表达出对江南故国的眷恋。

作者介绍

张祎 张祎，字冠章，释褐汴州从事、户部判官，入为蓝田尉、集贤校理。赵隐镇浙西，刘邺镇淮南，皆辟为宾佐。入为监察御史，迁左补阙。乾符中，诏入翰林学士，累官至中书舍人。黄巢犯京师，从唐僖宗幸蜀地，拜工部侍郎，判户部事。奉使江淮还，为当涂者不协，改太子宾客、左散骑常侍，转吏部侍郎，历刑部、兵部尚书。