扬州慢·淮左名都

扬州慢·淮左名都原文：

远山疏影豆茅茨，白石漫漫客子悲。落叶欲分煎茗火，残更裁得寄僧诗。寒窗十载醒人梦，暗泪三年许尔知。北地故人应有信，好花恰结雁来时。
解衣振林霏，欹枕听檐溜。饥肠欲雷鸣，病耳忽牛斗。自嗟兵火余，十载困难右。崎岖穷水石，邂逅遍岩窦。山游杂麋鹿，野处狎猿狖。那知膏粱肥。但觉蔬笋瘦。宝林吾北邻，晨光夕钟鼓奏。疏篁玉森列，樛木弓半彀。来为圣人祝，歌呗发清昼。归余雨脚稀，溪流静如漱。
碛路萧萧关树微，君行万里事戎机。忽到河源知地尽，试登陇首见人稀。时平塞下降羌静，野旷秋馀牧马肥。却笑汉家求大宛，贰师再出只空归。
占云日日问何如，物意焦卷重可吁。微洒人皆忧未济，积诚我自愧中孚。滂沱幸已符先兆，䆉稏行看穫上腴。此事相关情正切，吾侪初岂事誇谀。
明时经术鬓双华，西去啼猿万里赊。此际巴人无讼芋，向来仙令只栽花。挂帆峡里逢春雪，濯锦沙边弄晚霞。一自文翁能教授，至今扬马擅名家。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
深山何意故人来，石径苔荒扫不开。正忆看花曾并辔，休辞对菊且衔杯。江湖未有忘忧地，廊庙惟应济世才。一笑出门仍远别，暮云翘首重徘徊。
饶州棠树绿初浓，又佐闽藩镇国东。海甸帆樯千里外，蓬莱宫阙五云中。风回画省榕阴合，雨过青林荔子红。莫谓内廷官位重，古来方岳拜三公。
夜半客。甄长伯。

扬州慢·淮左名都拼音解读：

yuǎn shān shū yǐng dòu máo cí ，bái shí màn màn kè zǐ bēi 。luò yè yù fèn jiān míng huǒ ，cán gèng cái dé jì sēng shī 。hán chuāng shí zǎi xǐng rén mèng ，àn lèi sān nián xǔ ěr zhī 。běi dì gù rén yīng yǒu xìn ，hǎo huā qià jié yàn lái shí 。
jiě yī zhèn lín fēi ，yī zhěn tīng yán liū 。jī cháng yù léi míng ，bìng ěr hū niú dòu 。zì jiē bīng huǒ yú ，shí zǎi kùn nán yòu 。qí qū qióng shuǐ shí ，xiè hòu biàn yán dòu 。shān yóu zá mí lù ，yě chù xiá yuán yòu 。nà zhī gāo liáng féi 。dàn jiào shū sǔn shòu 。bǎo lín wú běi lín ，chén guāng xī zhōng gǔ zòu 。shū huáng yù sēn liè ，liáo mù gōng bàn gòu 。lái wéi shèng rén zhù ，gē bei fā qīng zhòu 。guī yú yǔ jiǎo xī ，xī liú jìng rú shù 。
qì lù xiāo xiāo guān shù wēi ，jun1 háng wàn lǐ shì róng jī 。hū dào hé yuán zhī dì jìn ，shì dēng lǒng shǒu jiàn rén xī 。shí píng sāi xià jiàng qiāng jìng ，yě kuàng qiū yú mù mǎ féi 。què xiào hàn jiā qiú dà wǎn ，èr shī zài chū zhī kōng guī 。
zhàn yún rì rì wèn hé rú ，wù yì jiāo juàn zhòng kě yù 。wēi sǎ rén jiē yōu wèi jì ，jī chéng wǒ zì kuì zhōng fú 。pāng tuó xìng yǐ fú xiān zhào ，䆉yà háng kàn hù shàng yú 。cǐ shì xiàng guān qíng zhèng qiē ，wú chái chū qǐ shì kuā yú 。
míng shí jīng shù bìn shuāng huá ，xī qù tí yuán wàn lǐ shē 。cǐ jì bā rén wú sòng yù ，xiàng lái xiān lìng zhī zāi huā 。guà fān xiá lǐ féng chūn xuě ，zhuó jǐn shā biān nòng wǎn xiá 。yī zì wén wēng néng jiāo shòu ，zhì jīn yáng mǎ shàn míng jiā 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
shēn shān hé yì gù rén lái ，shí jìng tái huāng sǎo bú kāi 。zhèng yì kàn huā céng bìng pèi ，xiū cí duì jú qiě xián bēi 。jiāng hú wèi yǒu wàng yōu dì ，láng miào wéi yīng jì shì cái 。yī xiào chū mén réng yuǎn bié ，mù yún qiào shǒu zhòng pái huái 。
ráo zhōu táng shù lǜ chū nóng ，yòu zuǒ mǐn fān zhèn guó dōng 。hǎi diàn fān qiáng qiān lǐ wài ，péng lái gōng què wǔ yún zhōng 。fēng huí huà shěng róng yīn hé ，yǔ guò qīng lín lì zǐ hóng 。mò wèi nèi tíng guān wèi zhòng ，gǔ lái fāng yuè bài sān gōng 。
yè bàn kè 。zhēn zhǎng bó 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

扬州慢·淮左名都相关翻译

⑥昆山姿：指神仙的姿容。昆山，昆仑山的简称，是古代传说中西王母的住处。缅邈：悠远。区中缘：人世间的相互关系。
①翠葆：指草木新生枝芽。竹径成：春笋入夏已长成竹林。跳雨：形容雨滴打在荷叶上如蹦玉跳珠。

扬州慢·淮左名都相关赏析

结末一句，移情于物，以满湖烟雨和含愁之花，将离愁别绪物我融一。“满湖烟雨愁花。”这时，整个湖面被蒙蒙的烟雨所笼罩，湖面上到处是充满忧伤而含泪的荷花。这一句以景托情，迷蒙的景物与迷茫的情思相统一，构成一幅凄迷的意境，风情旖旎，风情无限。同时又与开头“红蕉”照映，的确含蓄蕴藉，深得小令三味。
[正宫][端正好]碧云天，黄花地，西风紧，北雁南飞。晓来谁染霜林醉？总是离人泪。
词的下片文情陡转，与世事突变合拍。

作者介绍

张若虚 张若虚（约660—约720），宋代诗人。扬州（今属江苏）人。曾任兖州兵曹。生卒年、字号均不详。事迹略见于《旧唐书·贺知章传》。中宗神龙（705～707）中，与贺知章、贺朝、万齐融、邢巨、包融俱以文词俊秀驰名于京都，与贺知章、张旭、包融并称“吴中四士”。玄宗开元时尚在世。张若虚的诗仅存二首于《全唐诗》中。其中《春江花月夜》是一篇脍炙人口的名作，它沿用陈隋乐府旧题，抒写真挚动人的离情别绪及富有哲理意味的人生感慨，语言清新优美，韵律宛转悠扬，洗去了宫体诗的浓脂艳粉，给人以澄澈空明、清丽自然的感觉。