竹枝词九首

竹枝词九首原文：

八代文章睹典型，鸡林重译购题铭。无劳大泽誇云梦，久识钧天奏洞庭。禹庙冠裳回百吏，胥台樯橹压千灵。精庐四百湖堤上，烂漫新诗勒翠屏。
我祖居邺地，邺人识文星。此地星已落，兼无古时城。古风既无根，千载难重生。空留建安书，传说七子名。贱子生桂州，桂州山水清。自觉心貌古，兼合古人情。因为二雅诗，出语有性灵。持来向长安，时得长者惊。芝草不为瑞，还共木叶零。恨如辙中土，终岁填不平。吾宗戴豸冠，忽然入西京。怜其羽翼单，抚若亲弟兄。松根已坚牢，松叶岂不荣。言罢眼无泪，心中如酒酲。
严妆垂玉箸，妙舞对清风。无复君王顾，春来起渐慵。歌咽新翻曲，香销旧赐衣。陵园春雨暗，不见六龙归。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
去年秋潦淼茫茫，鱼鳖沙虫登我床。瑶宫巨室皆漂没，何况流民茆札房。死者横流生者泣，千口仅留不得食。努力高山挖草根，至今面带黄泥色。眼看麦短黍差长，虽未入口心有望。上帝岂忧沟壑剩，其雨其雨乃复狂。翻盘沉灶不肯止，庭户无光天重翳。谁能拔剑斩顽云，捧出日轮头上置。流民流民奈若何，生世坎壈何其多。兵革遗馀乡国绝，又见辽海鼓风波。老僧德薄命更鄙，偃卧若遭毒龙戏。夜半滚滚浮枕头，不知是泪还是雨。
节下洗出繁叶，向阳留护高枝。待取好风凉月，不教雨怪云奇。
乡邦文献最关心，小品琅琅屡盥吟。剑出丰城含锐气，琴调太古有清音。者番鸡黍迎王粲，他日龙头属华歆。郭璞题诗赠温峤，异苔毕竟是同岑。
杭州从事真文儒，乃是丹山九苞之凤雏。春风葳蕤开玉树，明月皎洁涵冰壶。伊昔跨马游京都，翩翩彩服亲庭趋。太常博士众所敬，仪表自与常人殊。呜呼耆旧今已无，空馀故宅临东湖。嗟余避地颇相近，不得再见成长吁。山中六月火云热，多君为我来肩舆。衣冠如睹太常面，令我旧事怀姑胥。呼儿出为佳客拜，遣仆往问香醪沽。黄鸡啄黍或可饷，青韭剪雨时堪须。夜深秉烛忘梦寐，脱巾且挂长松株。酒酣慷慨肝胆露，驾言欲问青云途。飘然挂席上北斗，海涛日出扶金乌。觚棱翘首天咫尺，五云深处陈嘉谟。先公馀泽犹未已，青毡故物还须臾。青毡故物还须臾，此行善保千金躯。
台陟莲花见旧篇，追惟平昔倍凄然。初为百里青衫短，晚按连城白发鲜。东省联裾惊昨梦，南宫分袂忽新阡。使公虽老犹无恙，只恐投荒更我先。

竹枝词九首拼音解读：

bā dài wén zhāng dǔ diǎn xíng ，jī lín zhòng yì gòu tí míng 。wú láo dà zé kuā yún mèng ，jiǔ shí jun1 tiān zòu dòng tíng 。yǔ miào guàn shang huí bǎi lì ，xū tái qiáng lǔ yā qiān líng 。jīng lú sì bǎi hú dī shàng ，làn màn xīn shī lè cuì píng 。
wǒ zǔ jū yè dì ，yè rén shí wén xīng 。cǐ dì xīng yǐ luò ，jiān wú gǔ shí chéng 。gǔ fēng jì wú gēn ，qiān zǎi nán zhòng shēng 。kōng liú jiàn ān shū ，chuán shuō qī zǐ míng 。jiàn zǐ shēng guì zhōu ，guì zhōu shān shuǐ qīng 。zì jiào xīn mào gǔ ，jiān hé gǔ rén qíng 。yīn wéi èr yǎ shī ，chū yǔ yǒu xìng líng 。chí lái xiàng zhǎng ān ，shí dé zhǎng zhě jīng 。zhī cǎo bú wéi ruì ，hái gòng mù yè líng 。hèn rú zhé zhōng tǔ ，zhōng suì tián bú píng 。wú zōng dài zhì guàn ，hū rán rù xī jīng 。lián qí yǔ yì dān ，fǔ ruò qīn dì xiōng 。sōng gēn yǐ jiān láo ，sōng yè qǐ bú róng 。yán bà yǎn wú lèi ，xīn zhōng rú jiǔ chéng 。
yán zhuāng chuí yù zhù ，miào wǔ duì qīng fēng 。wú fù jun1 wáng gù ，chūn lái qǐ jiàn yōng 。gē yān xīn fān qǔ ，xiāng xiāo jiù cì yī 。líng yuán chūn yǔ àn ，bú jiàn liù lóng guī 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
qù nián qiū liáo miǎo máng máng ，yú biē shā chóng dēng wǒ chuáng 。yáo gōng jù shì jiē piāo méi ，hé kuàng liú mín máo zhá fáng 。sǐ zhě héng liú shēng zhě qì ，qiān kǒu jǐn liú bú dé shí 。nǔ lì gāo shān wā cǎo gēn ，zhì jīn miàn dài huáng ní sè 。yǎn kàn mài duǎn shǔ chà zhǎng ，suī wèi rù kǒu xīn yǒu wàng 。shàng dì qǐ yōu gōu hè shèng ，qí yǔ qí yǔ nǎi fù kuáng 。fān pán chén zào bú kěn zhǐ ，tíng hù wú guāng tiān zhòng yì 。shuí néng bá jiàn zhǎn wán yún ，pěng chū rì lún tóu shàng zhì 。liú mín liú mín nài ruò hé ，shēng shì kǎn lǎn hé qí duō 。bīng gé yí yú xiāng guó jué ，yòu jiàn liáo hǎi gǔ fēng bō 。lǎo sēng dé báo mìng gèng bǐ ，yǎn wò ruò zāo dú lóng xì 。yè bàn gǔn gǔn fú zhěn tóu ，bú zhī shì lèi hái shì yǔ 。
jiē xià xǐ chū fán yè ，xiàng yáng liú hù gāo zhī 。dài qǔ hǎo fēng liáng yuè ，bú jiāo yǔ guài yún qí 。
xiāng bāng wén xiàn zuì guān xīn ，xiǎo pǐn láng láng lǚ guàn yín 。jiàn chū fēng chéng hán ruì qì ，qín diào tài gǔ yǒu qīng yīn 。zhě fān jī shǔ yíng wáng càn ，tā rì lóng tóu shǔ huá xīn 。guō pú tí shī zèng wēn qiáo ，yì tái bì jìng shì tóng cén 。
háng zhōu cóng shì zhēn wén rú ，nǎi shì dān shān jiǔ bāo zhī fèng chú 。chūn fēng wēi ruí kāi yù shù ，míng yuè jiǎo jié hán bīng hú 。yī xī kuà mǎ yóu jīng dōu ，piān piān cǎi fú qīn tíng qū 。tài cháng bó shì zhòng suǒ jìng ，yí biǎo zì yǔ cháng rén shū 。wū hū qí jiù jīn yǐ wú ，kōng yú gù zhái lín dōng hú 。jiē yú bì dì pō xiàng jìn ，bú dé zài jiàn chéng zhǎng yù 。shān zhōng liù yuè huǒ yún rè ，duō jun1 wéi wǒ lái jiān yú 。yī guàn rú dǔ tài cháng miàn ，lìng wǒ jiù shì huái gū xū 。hū ér chū wéi jiā kè bài ，qiǎn pú wǎng wèn xiāng láo gū 。huáng jī zhuó shǔ huò kě xiǎng ，qīng jiǔ jiǎn yǔ shí kān xū 。yè shēn bǐng zhú wàng mèng mèi ，tuō jīn qiě guà zhǎng sōng zhū 。jiǔ hān kāng kǎi gān dǎn lù ，jià yán yù wèn qīng yún tú 。piāo rán guà xí shàng běi dòu ，hǎi tāo rì chū fú jīn wū 。gū léng qiào shǒu tiān zhǐ chǐ ，wǔ yún shēn chù chén jiā mó 。xiān gōng yú zé yóu wèi yǐ ，qīng zhān gù wù hái xū yú 。qīng zhān gù wù hái xū yú ，cǐ háng shàn bǎo qiān jīn qū 。
tái zhì lián huā jiàn jiù piān ，zhuī wéi píng xī bèi qī rán 。chū wéi bǎi lǐ qīng shān duǎn ，wǎn àn lián chéng bái fā xiān 。dōng shěng lián jū jīng zuó mèng ，nán gōng fèn mèi hū xīn qiān 。shǐ gōng suī lǎo yóu wú yàng ，zhī kǒng tóu huāng gèng wǒ xiān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

竹枝词九首相关翻译

①徐都曹：徐勉，字修仁，是谢朓的朋友。新渚：即新亭渚。新亭为东吴时所建，在都城建康的郊外。宛洛：指宛县和洛县。宛县是南阳郡治所在，汉时有“南都”之称。洛阳是东汉的都城。皇州，指都城建康。
④渡头：犹渡口。过河的地方。烟火：指炊烟。一作“灯火”。
②倚：依。一作“欹”。金徽：金饰的琴徽，用来定琴声高下之节。这里指琴。谪仙：谪居人间的仙人。螺杯：用白色螺壳雕制而成的酒杯。灵芝：菌类植物。古人以为灵芝有驻颜不老及起死回生之功，故称仙草。
③乱流：从江中截流横渡。趋：疾行。媚：优美悦人。中川：江水中间。

竹枝词九首相关赏析

本曲以端午节为载体，从眼前所见的荆楚端午风俗写起，描画出一幅热闹繁忙的景象，与下片的“无人解”形成鲜明对比。但沅湘之水却把作者带入了历史，通过纪怀屈原抒发自己对元朝覆灭的感伤和不仕明朝的节烈，“空惆怅，谁复吊沅湘” 、“《离骚》读罢总堪伤。无人解”等诗句传达就是作者的伤感失落，而“往事莫论量。千年忠义气，日星光”则表明了作者对元朝的忠贞决心。“树转午阴凉”，以景结情，情在景中，是古诗词的常用收尾法。可以收到“曲终人不见，江上数峰青”的余韵缭绕的效果。作者的悲观绝望之情溢于言表。
这首词写女子对男子的相思之情，词人运用象征等艺术手法把相思之情写得非常含蓄，极尽深婉缠绵之风格。
此诗写梦，梦境恍惚朦胧，扑朔迷离，充满神秘感，主题不易捉摸，诗人在这里表达的是一种曲折而复杂的情怀，似是暗寓诗人既想超凡出世又十分留恋人间的思想矛盾。全诗一句一截，各自独立，描绘了秋夜、春宵、棋罢、酒阑四个不同的意境，如同四幅单轴画，但又是浑然天成；同时对仗工巧，前后两联字字相对，天衣无缝。

作者介绍

刘仁父 马迁鸾（生卒年不详），宋朝成淳年间任右丞相。有词《水调歌头》（隐括楚词答朱实甫）等。