明月夜留别

明月夜留别原文：

结念栖隐乡，环流面寒麓。凌晨理幽榜，人语出清旭。群鬟互湿翠，临溪各为沐。钓竿带烟萝，茶臼答风竹。卷帘交清晖，书帙映人绿。烦公营粉本，茅堂启湖渌。画图幸取办，鱼鸟先约束。相期采金英，鹿蹊踏松粟。
沈水香浓，隔花风细，步入琅嬛仙馆。杉架凉棚，阁春云一片。更劳动，霞帔夫人下拜，唤出斑采女郎相见。笔砚精良，费词人留眼。有越南、木尺乌丝伴，滇南石镜青山茜。一幅相国亲题，叠松云高远。喜两家、奴婢呼名惯。剪金粟、瀹茗香浮碗。君夫妇、大隐城南，拥图书万卷。
澎湖东海控咽喉，万顷汪洋拟上游。赤嵌风云全在握，红毛城寨几经修。虎贲略地疆初辟，鳄浪滔天战未休。自入版图归奠定，将军不让吕婆楼。
牛角歌，牛角歌，日暮寒云满碧陂。骑牛下山归曲阿，湖烟湿我蓑。牛角歌，牛角歌，浩浩者水鱼弗过。夷吾向说不我和，呜呼夷吾奈若何。
层峦叠巘浮空，断崖直下分三井。苍苔路古，鹿鸣芝涧，猿号松岭。露浥凤箫，烟迷枸杞，绿深翠冷。笑携筇一到，登高眺远，是多少、仙家景。长念青春易老，尚区区、枯蓬断梗。人间天上，喟然俯仰，只身孤影。世事空花，春心泥絮，此回还省。向琼台双阙，结间茅屋，坐千峰顶。
圣皇御极治化明，海波不动边尘清。雕题椎髻尽入觐，卉裳毳服咸来庭。迢迢西域尤诚至，职贡依时无或替。圣心眷彼勤渠情，特选才贤充报使。地官主事关中英，年青貌伟襟怀宏。往时两度使绝域，能声妙誉人咸称。今来再乘皇华节，晓驾輶轩行紫陌。绣衣郁郁飘天香，四牡騑騑拖锦绁。暮春三月杨飞花，此时准拟过流沙。宣威不挂义阳剑，通道宁藉张骞槎。高昌康居聊尔适，鄯善月支暂焉息。星轺直驻于阗城，天诏须颁大宛国。大宛有马皆龙驹，于阗有玉皆璠玙。皇恩遍布戎夷悦，合辞入贡当何如。黄琮苍璧千金直，騄駬骅骝五花饰。想当旌旆言还时，蕃使纷纷随辙迹。戎王祖道穹庐高，蛮儿旋舞翻葡萄。笳声吹落关山月，节旄振耀蟠花袍。花袍不染流沙土，文采曾沾天上雨。归来拂拭当彤墀，百拜欢呼谒明主。主心悦怿嘉忠勤，隆隆恩宠应无伦。愿言努力重努力，汉廷不负班将军。

明月夜留别拼音解读：

jié niàn qī yǐn xiāng ，huán liú miàn hán lù 。líng chén lǐ yōu bǎng ，rén yǔ chū qīng xù 。qún huán hù shī cuì ，lín xī gè wéi mù 。diào gān dài yān luó ，chá jiù dá fēng zhú 。juàn lián jiāo qīng huī ，shū zhì yìng rén lǜ 。fán gōng yíng fěn běn ，máo táng qǐ hú lù 。huà tú xìng qǔ bàn ，yú niǎo xiān yuē shù 。xiàng qī cǎi jīn yīng ，lù qī tà sōng sù 。
shěn shuǐ xiāng nóng ，gé huā fēng xì ，bù rù láng qióng xiān guǎn 。shān jià liáng péng ，gé chūn yún yī piàn 。gèng láo dòng ，xiá pèi fū rén xià bài ，huàn chū bān cǎi nǚ láng xiàng jiàn 。bǐ yàn jīng liáng ，fèi cí rén liú yǎn 。yǒu yuè nán 、mù chǐ wū sī bàn ，diān nán shí jìng qīng shān qiàn 。yī fú xiàng guó qīn tí ，dié sōng yún gāo yuǎn 。xǐ liǎng jiā 、nú bì hū míng guàn 。jiǎn jīn sù 、yuè míng xiāng fú wǎn 。jun1 fū fù 、dà yǐn chéng nán ，yōng tú shū wàn juàn 。
péng hú dōng hǎi kòng yān hóu ，wàn qǐng wāng yáng nǐ shàng yóu 。chì qiàn fēng yún quán zài wò ，hóng máo chéng zhài jǐ jīng xiū 。hǔ bēn luè dì jiāng chū pì ，è làng tāo tiān zhàn wèi xiū 。zì rù bǎn tú guī diàn dìng ，jiāng jun1 bú ràng lǚ pó lóu 。
niú jiǎo gē ，niú jiǎo gē ，rì mù hán yún mǎn bì bēi 。qí niú xià shān guī qǔ ā ，hú yān shī wǒ suō 。niú jiǎo gē ，niú jiǎo gē ，hào hào zhě shuǐ yú fú guò 。yí wú xiàng shuō bú wǒ hé ，wū hū yí wú nài ruò hé 。
céng luán dié yǎn fú kōng ，duàn yá zhí xià fèn sān jǐng 。cāng tái lù gǔ ，lù míng zhī jiàn ，yuán hào sōng lǐng 。lù yì fèng xiāo ，yān mí gǒu qǐ ，lǜ shēn cuì lěng 。xiào xié qióng yī dào ，dēng gāo tiào yuǎn ，shì duō shǎo 、xiān jiā jǐng 。zhǎng niàn qīng chūn yì lǎo ，shàng qū qū 、kū péng duàn gěng 。rén jiān tiān shàng ，kuì rán fǔ yǎng ，zhī shēn gū yǐng 。shì shì kōng huā ，chūn xīn ní xù ，cǐ huí hái shěng 。xiàng qióng tái shuāng què ，jié jiān máo wū ，zuò qiān fēng dǐng 。
shèng huáng yù jí zhì huà míng ，hǎi bō bú dòng biān chén qīng 。diāo tí zhuī jì jìn rù jìn ，huì shang cuì fú xián lái tíng 。tiáo tiáo xī yù yóu chéng zhì ，zhí gòng yī shí wú huò tì 。shèng xīn juàn bǐ qín qú qíng ，tè xuǎn cái xián chōng bào shǐ 。dì guān zhǔ shì guān zhōng yīng ，nián qīng mào wěi jīn huái hóng 。wǎng shí liǎng dù shǐ jué yù ，néng shēng miào yù rén xián chēng 。jīn lái zài chéng huáng huá jiē ，xiǎo jià yóu xuān háng zǐ mò 。xiù yī yù yù piāo tiān xiāng ，sì mǔ fēi fēi tuō jǐn xiè 。mù chūn sān yuè yáng fēi huā ，cǐ shí zhǔn nǐ guò liú shā 。xuān wēi bú guà yì yáng jiàn ，tōng dào níng jiè zhāng qiān chá 。gāo chāng kāng jū liáo ěr shì ，shàn shàn yuè zhī zàn yān xī 。xīng yáo zhí zhù yú tián chéng ，tiān zhào xū bān dà wǎn guó 。dà wǎn yǒu mǎ jiē lóng jū ，yú tián yǒu yù jiē fán yú 。huáng ēn biàn bù róng yí yuè ，hé cí rù gòng dāng hé rú 。huáng cóng cāng bì qiān jīn zhí ，lù ěr huá liú wǔ huā shì 。xiǎng dāng jīng pèi yán hái shí ，fān shǐ fēn fēn suí zhé jì 。róng wáng zǔ dào qióng lú gāo ，mán ér xuán wǔ fān pú táo 。jiā shēng chuī luò guān shān yuè ，jiē máo zhèn yào pán huā páo 。huā páo bú rǎn liú shā tǔ ，wén cǎi céng zhān tiān shàng yǔ 。guī lái fú shì dāng tóng chí ，bǎi bài huān hū yè míng zhǔ 。zhǔ xīn yuè yì jiā zhōng qín ，lóng lóng ēn chǒng yīng wú lún 。yuàn yán nǔ lì zhòng nǔ lì ，hàn tíng bú fù bān jiāng jun1 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

明月夜留别相关翻译

①晓：天刚亮的时候，春晓：春天的早晨。
①玉露：秋天的霜露，因其白，故以玉喻之。凋伤：使草木凋落衰败。巫山巫峡：即指夔州（今奉节）一带的长江和峡谷。萧森：萧瑟阴森。

明月夜留别相关赏析

徒把金戈挽落晖，南冠无奈北风吹。子房本为韩仇出，诸葛宁知汉祚移。云暗鼎湖龙去远，月明华表鹤归迟。不须更上新亭望，大不如前洒泪时。

作者介绍

张道 张道，字用叟，侯官（今福建福州）人。宁宗庆元中在太学与杨宏中等六人上疏，忤韩侂胄，羁管太平州。嘉定元年（一二○八）诏褒，官知太和县。事见《宋史》卷四五五《杨宏中传》、《宋元学案》卷九七《县令张先生道》。