锦瑟

锦瑟原文：

江南十月天气新，橘柚垂荣号小春。爱日北堂情更倍，翩翩彩袖正娱亲。碧桃海上冬还实，雪藕冰梨伴锦瑟。西母瑶池信始通，麻姑且道蓬莱出。家园周览乐潘舆，彷佛云扶白鹿车。南极星光联宝婺，管弦应奏凤将雏。子舍承颜孙绕膝，女偊长年犹孺色。庭阶兰玉喜森森，拜阙衣冠恒络绎。八十遐龄未足多，阳都得道已形和。称觞定迓期颐永，黄发重赓燕喜歌。
江山如画，一时多少豪杰。
事来身向礼中行，事过将心去学文。局定更无他罅隙，得斯二者老吾身。
黄金细字勒杯巡，鱼水恩私晚更亲。但得赐田堪种秫，向来浮议不关身。
溯流上嵩江，江阔流益峻。时方良月初，打头恶风信。老翁把柂立，首叫尾必应。大男前运篙，风激水还喷。小男上拽纤，石行跲复奋。后退辄丈寻，前跻不尺寸。偪仄一堵中，危坐易慵困。冷雨去复来，前山邈难认。江天暮渐低，好风来一瞬。帆饱去如飞，两程疑可并。举杯嘱月山，凡物有定分。壮年登王官，转盼更五闰。星沙罹闵艰，日毂转颠顿。方头忤时流，失脚落陷阱。巧宦疾以驰，笑我拙而钝。如登今日舟，易退难于进。自知平生事，百欠无一剩。饥寒驱出山，歌笑破群闷。独有不自欺，心可与天印。人为固多端，天定或能胜。愿如晚来风，先逆后乃顺。得酒且酌斟，升沉付天运。有穷必有通，无喜亦无愠。
卢姬貌似月，复有伎如云。青丝覆鸾额，歌舞汉宫春。参差铜台上，宛转受恩频。君不见太祖会杀声清人，复留妙妓西陵里。卢姬幸不为冤鬼，为名嫁人花老矣。人生行迹自有时，莫以迟速叹卢姬。
四七之际，烨矣中兴。首釐冤狱，出系省刑。日赅朝罢，复引谈经。却献抑瑞，驰役缓征。宽仁及下，柔道致平。
九月南徐路，椿颜入梦频。太行云唤客，东海月迎人。桃叶新歌扇，芦花旧钓纶。箧中莱子服，先拂上阳尘。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道

锦瑟拼音解读：

jiāng nán shí yuè tiān qì xīn ，jú yòu chuí róng hào xiǎo chūn 。ài rì běi táng qíng gèng bèi ，piān piān cǎi xiù zhèng yú qīn 。bì táo hǎi shàng dōng hái shí ，xuě ǒu bīng lí bàn jǐn sè 。xī mǔ yáo chí xìn shǐ tōng ，má gū qiě dào péng lái chū 。jiā yuán zhōu lǎn lè pān yú ，páng fó yún fú bái lù chē 。nán jí xīng guāng lián bǎo wù ，guǎn xián yīng zòu fèng jiāng chú 。zǐ shě chéng yán sūn rào xī ，nǚ yǔ zhǎng nián yóu rú sè 。tíng jiē lán yù xǐ sēn sēn ，bài què yī guàn héng luò yì 。bā shí xiá líng wèi zú duō ，yáng dōu dé dào yǐ xíng hé 。chēng shāng dìng yà qī yí yǒng ，huáng fā zhòng gēng yàn xǐ gē 。
jiāng shān rú huà ，yī shí duō shǎo háo jié 。
shì lái shēn xiàng lǐ zhōng háng ，shì guò jiāng xīn qù xué wén 。jú dìng gèng wú tā xià xì ，dé sī èr zhě lǎo wú shēn 。
huáng jīn xì zì lè bēi xún ，yú shuǐ ēn sī wǎn gèng qīn 。dàn dé cì tián kān zhǒng shú ，xiàng lái fú yì bú guān shēn 。
sù liú shàng sōng jiāng ，jiāng kuò liú yì jun4 。shí fāng liáng yuè chū ，dǎ tóu è fēng xìn 。lǎo wēng bǎ yí lì ，shǒu jiào wěi bì yīng 。dà nán qián yùn gāo ，fēng jī shuǐ hái pēn 。xiǎo nán shàng zhuài xiān ，shí háng jiá fù fèn 。hòu tuì zhé zhàng xún ，qián jī bú chǐ cùn 。bī zè yī dǔ zhōng ，wēi zuò yì yōng kùn 。lěng yǔ qù fù lái ，qián shān miǎo nán rèn 。jiāng tiān mù jiàn dī ，hǎo fēng lái yī shùn 。fān bǎo qù rú fēi ，liǎng chéng yí kě bìng 。jǔ bēi zhǔ yuè shān ，fán wù yǒu dìng fèn 。zhuàng nián dēng wáng guān ，zhuǎn pàn gèng wǔ rùn 。xīng shā lí mǐn jiān ，rì gū zhuǎn diān dùn 。fāng tóu wǔ shí liú ，shī jiǎo luò xiàn jǐng 。qiǎo huàn jí yǐ chí ，xiào wǒ zhuō ér dùn 。rú dēng jīn rì zhōu ，yì tuì nán yú jìn 。zì zhī píng shēng shì ，bǎi qiàn wú yī shèng 。jī hán qū chū shān ，gē xiào pò qún mèn 。dú yǒu bú zì qī ，xīn kě yǔ tiān yìn 。rén wéi gù duō duān ，tiān dìng huò néng shèng 。yuàn rú wǎn lái fēng ，xiān nì hòu nǎi shùn 。dé jiǔ qiě zhuó zhēn ，shēng chén fù tiān yùn 。yǒu qióng bì yǒu tōng ，wú xǐ yì wú yùn 。
lú jī mào sì yuè ，fù yǒu jì rú yún 。qīng sī fù luán é ，gē wǔ hàn gōng chūn 。cān chà tóng tái shàng ，wǎn zhuǎn shòu ēn pín 。jun1 bú jiàn tài zǔ huì shā shēng qīng rén ，fù liú miào jì xī líng lǐ 。lú jī xìng bú wéi yuān guǐ ，wéi míng jià rén huā lǎo yǐ 。rén shēng háng jì zì yǒu shí ，mò yǐ chí sù tàn lú jī 。
sì qī zhī jì ，yè yǐ zhōng xìng 。shǒu lí yuān yù ，chū xì shěng xíng 。rì gāi cháo bà ，fù yǐn tán jīng 。què xiàn yì ruì ，chí yì huǎn zhēng 。kuān rén jí xià ，róu dào zhì píng 。
jiǔ yuè nán xú lù ，chūn yán rù mèng pín 。tài háng yún huàn kè ，dōng hǎi yuè yíng rén 。táo yè xīn gē shàn ，lú huā jiù diào lún 。qiè zhōng lái zǐ fú ，xiān fú shàng yáng chén 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

③夕阳西下几时回：夕阳虽然美好，但终归要西沉下去而不能返回。夕阳：落日。 ④西下：向西方地平线落下。 ⑤几时回：什么时候回来。
②乡：故乡。这里是指京城长安。融州：唐武德四年置，古称融州、玉融州，治所在今融水苗族自治县。
①何心：何来的心。无心。黄花：指菊花，即黄菊、秋菊。

锦瑟相关赏析

这首小令写思妇的闺怨，多用婉曲之笔代替平直的陈述，如以灯花占信无功、鹊报佳音成空，表现良人久出不归，以“惨绿愁红”代表内心的凋残悲伤，以“杜鹃声啼过墙东”，暗示思妇对行人“不如归”的期盼，等等。施展这类的小巧是散曲的擅长，而在闺情、闺怨题材中，恰可起到使情致更为绵邈婉曲的增饰作用。

下片前三句“山泼黛，水挼蓝，翠相搀”连贯而下，以浓重的色彩，绘出了江南山水的春容。“泼”字，“挼”字用得很有魄力，非崇尚纤巧者所能办。

作者介绍

姚卞 字伯善。嘉禾人。状元。宋代词人。姚卞为宋仁宗时秀才，他父母双亡，生性聪明，好读史书，尤好扶剑谈兵，一度在外祖家教书度日。一天，有人寄书来，是父亲的故交成都安抚使特邀他前去求学。到成都之后，姚卞没有去游山玩水，他仰慕诸葛亮的罕世之才，专心苦读，广博群书。第二年朝廷科考，姚卞应试有如神助，登进士第一甲第一名。姚卞高中状元后官至参政知事一职。年老时无疾而终。